Hoofdstuk 4

"Ik geloof niet dat je dit gaat doen!" zucht ik. "Ja, toch wel en niets brengt me op andere gedachten!" "Ook geen reep chocolade?" vraag ik. Ze twijfelt. "Neen! Hou op! Ik moet nog een slogan." zucht ze. "Wat dat je van U.G.L.Y you ain't got no alibi!" lach ik. "Neen, wat dacht je van L.O.S.E.R you will never be a star?" grinnikt ze. "Ja, doe die maar!" mompel ik. "Nu, ga jij maar naar huis. Ik ga mijn danspassen oefenen!" zegt ze opgejaagd terwijl ze m'n spullen naar me gooit. "Oké, succes! Aloha girl!" zeg ik als ik naar buiten ga. Ik loop naar het fietsenrek en zie dat Heather en Scott staan te zoenen. Ja, dat heb ik weer ze zijn aan het flikflooien tegen mijn fiets. "Charmante ontwikkeling." grom ik. "Heather er zit een Scott op je gezicht." zeg ik luid. Ze schrikken beiden op. "Wat?"
"Er zat een Scott op je gezicht, wees gerust zijn tong zit weer in zijn mond." lach ik. Ik grijp snel mijn fiets en cross naar huis. Ik wil de sleutel in het sleutelgat steken, maar de deur gaat al open. "Daar ben je dan! Eindelijk!" zucht mijn broer. "Jonas, no worries, ik ben op tijd thuis toch?" "Je hebt geluk dat mama en papa nog niet thuis zijn! Ik zal je geen huisarrest geven!" lacht hij. "Oké, ik ga me snel opfrissen en in de zetel komen zitten. Zet een film op, spoel door naar het midden zo lijkt het dat we beiden thuis geweest zijn!" roep ik terwijl ik snel mijn pyjama ga aandoen. Handig toch? Die broertjes?