30. found it

We waren al bijna bij de openplek, maar we hadden de pijl nog niet gezien.
‘Heb jij hem al gezien?’ vroeg ik aan Jake.
Jake schudde zijn hoofd. ‘Nee, ik denk dat we er voorbij zijn gereden. We zijn al bijna bij het doelwit.’
Ik keek in de verte en zag een zwarte stip in het midden van het bord. Naarmate we dichterbij kwamen zag ik dat het een pijl was.
‘Jake?’ Ik tikte op zijn schouder. ‘Zijn we de pijl van net er vergeten uit te halen? Ik zie namelijk een pijl zitten.’
Ik zag Jake nadenken. ‘Nee, dat is niet mogelijk.’ Ik keek naar Jake. Hij stapte van de fiets, trok de pijl uit het doelwit en bestudeerde hem grondig. Toen keek hij weer naar mij. ‘Dit is de pijl die jij net hebt afgeschoten.’
Ik staarde alleen maar naar hem. Alweer. Hoe vaak had ik wel niet naar Jake gestaard sinds ik hem heb leren kennen? Veel te vaak. Ik had in ieder geval wel een goeie reden. Ik bedoel, wie zou er niet staren in zo’n geval.
Dit leidde me een paar seconden af, maar daarna vestigde ik mijn aandacht weer op de pijl.
‘Onmogelijk,’ zei ik weer.
Jake was weer aan het nadenken. Toen hij weer naar mij keek, zag ik iets in zijn ogen. Wat was hij nu weer van plan?
‘Vind je het erg om nog een keer te schieten?’ vroeg hij me?
Ik schudde mijn hoofd.
‘Ok.’ Hij pakte de pijl en boog en gaf ze aan mij. Daarna gaf hij me een blinddoek. ‘Deze omdoen en dan even wachten.’
Ik deed zoals hij vroeg. Ik hoorde een paar geluiden en daarna voelde ik hem mij ronddraaien. Ik draaide een paar keer rond voor hij mij stopte.
‘Ok. Nu heel goed luisteren. Ik wil dat je alleen aan het doelwit denkt. Niks anders. Schiet in de richting van waar je denkt dat hij staat.’
‘Krijg ik geen hint?’ vroeg ik.
Hij was even stil. ‘Volgens mij is dat niet nodig,’ fluisterde hij zachtjes. Ik wist niet wat hij bedoelde, maar ik was er zeker van dat ik er zo achter zou komen.
Ik spande de boog en schoot. Ik hoorde Jake zijn adem inhouden en daarna hakkelend eruit laten. Ik trok de blinddoek van mijn gezicht af. Jake zat met een verbaasde maar glimlachende gezicht naar iets te staren.
Toen zag ik waar hij naar aan het staren was. Hij had het doelwit verplaatst. Het hing nu in een andere boom, veel hoger dan eerst. En mijn pijl zat er weer in.
Ik keek weer naar Jake. Hij was nu naar mij aan staren.
‘Ik denk dat dit een van de normaalste dingen was die ik van je kan verwachte. Volgens mij heb je veel meer in je macht.’ Hij praatte zo zacht dat ik hem bijna niet kon verstaan maar zijn boodschap was duidelijk voor me. We hadden weer een van mijn speciale krachten ontdekt en hij was er zeker van dat er nog veel meer waren.