0.0
Corbis
One year ago.
Drenn.
"Heath, hoe voelt dat nou, om zestien te zijn?", Lachend sloeg ik een arm over Heather' schouder.
"Nou, heerlijk", Ze stak haar arm omhoog en schreeuwde.
"Proost, dear", Ik duwde mijn blikje cola tegen de hare.
"Dude, ik ben zo dronken!", Heather liet een Cola boer.
"Ja hoor, jij gelooft in sprookjes!", Ik gaf haar lachend een por.
"Cola is verslavend ja",
"NET ZOALS SPONGEBOB!", Gillend rende ze naar een etalage. Ik schudde mijn hoofd.
"Kijk dat koppie!", Kwijlerige keek ze naar een Spongebob knuffel.
"Kom gekkie", Ik pakte haar arm vast en sleurde haar verder. Ik moest haar vaker weg sleuren bij winkels. Eerst waren het schoenen, toen tassen, toen Dora en nu Spongebob.
"AAAH", Ik zuchtte en sloeg mijn hand voor mijn gezicht.
"Nee-eehh!", Gillend rende ik haar achterna. Hijgend stopte ik voor een schoenen winkel. Gelukkig, er stond 'Gesloten' op.
"Kom silly, hij is dicht", Ik haakte mijn arm in de haren en trok haar mee. Ik kon Heather al sinds de kleuterschool. Zij was de eerste die mij aanbood om met de poppen te gaan spelen, ik mocht haar toen al meteen! Ik wist ook meteen al dat ze gestoord was. Maar ach, ik was even gestoord. We stopte bij het zebrapad. Even later staken we lachend over. Heather begon als een klein kindje op de witte strepen te springen.
"Verdorie!", Hoorde ik haar vloeken maar ik negeerde het. Haar hak was vast weer gebroken. Laats ook, midden op het zebrapad. Ik liep de stoep om en draaide me om.
"Kom van die weg af!", Ik wenkte naar Heather. Ze liep met haar hoofd gebukt heen en weer over het zebrapad.
"Dude, kom nou!", Ik keek een beetje paniekerig om me heen.
"Oorbellie, kom dan", Hoorde ik haar zuchten. Ik draaide me om en keek op mijn telefoon. Dadelijk, door haar oorbel, kwam ik weer te laat thuis. Zuchtend draaide ik me om. Ik zag felle lampen.
"Heat-", Het was te laat, Heather was nergens meer te zien. Met grote ogen rende ik de straat op. Ik rende naar Heather, die midden op de straat lag. Ik lag haar hoofd op mijn schoot. Tranen liepen over mijn wangen.
"HELPP!", Ik schreeuwde zo hard als ik kon. Huilend drukte ik Heather tegen me aan. Alsjeblieft, nee!
first chapter! we hope you liked it(: please leave a comment and tell us what you think
Drenn.
"Heath, hoe voelt dat nou, om zestien te zijn?", Lachend sloeg ik een arm over Heather' schouder.
"Nou, heerlijk", Ze stak haar arm omhoog en schreeuwde.
"Proost, dear", Ik duwde mijn blikje cola tegen de hare.
"Dude, ik ben zo dronken!", Heather liet een Cola boer.
"Ja hoor, jij gelooft in sprookjes!", Ik gaf haar lachend een por.
"Cola is verslavend ja",
"NET ZOALS SPONGEBOB!", Gillend rende ze naar een etalage. Ik schudde mijn hoofd.
"Kijk dat koppie!", Kwijlerige keek ze naar een Spongebob knuffel.
"Kom gekkie", Ik pakte haar arm vast en sleurde haar verder. Ik moest haar vaker weg sleuren bij winkels. Eerst waren het schoenen, toen tassen, toen Dora en nu Spongebob.
"AAAH", Ik zuchtte en sloeg mijn hand voor mijn gezicht.
"Nee-eehh!", Gillend rende ik haar achterna. Hijgend stopte ik voor een schoenen winkel. Gelukkig, er stond 'Gesloten' op.
"Kom silly, hij is dicht", Ik haakte mijn arm in de haren en trok haar mee. Ik kon Heather al sinds de kleuterschool. Zij was de eerste die mij aanbood om met de poppen te gaan spelen, ik mocht haar toen al meteen! Ik wist ook meteen al dat ze gestoord was. Maar ach, ik was even gestoord. We stopte bij het zebrapad. Even later staken we lachend over. Heather begon als een klein kindje op de witte strepen te springen.
"Verdorie!", Hoorde ik haar vloeken maar ik negeerde het. Haar hak was vast weer gebroken. Laats ook, midden op het zebrapad. Ik liep de stoep om en draaide me om.
"Kom van die weg af!", Ik wenkte naar Heather. Ze liep met haar hoofd gebukt heen en weer over het zebrapad.
"Dude, kom nou!", Ik keek een beetje paniekerig om me heen.
"Oorbellie, kom dan", Hoorde ik haar zuchten. Ik draaide me om en keek op mijn telefoon. Dadelijk, door haar oorbel, kwam ik weer te laat thuis. Zuchtend draaide ik me om. Ik zag felle lampen.
"Heat-", Het was te laat, Heather was nergens meer te zien. Met grote ogen rende ik de straat op. Ik rende naar Heather, die midden op de straat lag. Ik lag haar hoofd op mijn schoot. Tranen liepen over mijn wangen.
"HELPP!", Ik schreeuwde zo hard als ik kon. Huilend drukte ik Heather tegen me aan. Alsjeblieft, nee!
first chapter! we hope you liked it(: please leave a comment and tell us what you think
Er zijn nog geen reacties.