~OO5~

Samen met Elaine en Ambrosine liep ik het koffiezaakje uit. Terwijl ik langs Ambrosine liep keek ik onopvallend naar Elaine die aan de andere kant liep. Het was wat je terecht gemeen kon noemen van Elaine om te zeggen dat Cedric voor altijd dood was. Misschien was het dan wel waar. Maar ze had het tenminste op een wat aardigere manier kunnen brengen dan gewoonweg zó te snauwen. Het was haast harteloos.
Toen we het kledingzaakje binnenliepen voelde ik weer de koelte van de airconditioning, die de warmte deed verdwijnen. Elaine wilde zich meteen op een kledingrek stortte maar ik hield haar tegen. ''Waar was dat voor nodig?''Siste ik toen Ambrosine buiten gehoor afstand was en wat broeken bekeek. ''Wat bedoel je?''Antwoordde Elaine. ''Waarom zei je nou dat Cedric Diggory voor altijd dood is''Zei ik en keek haar kwaad aan.
''Het is toch zó, of niet?''Zei Elaine, die zich nu ook wel een beetje begon te irriteren. ''Ja natuurlijk. Maar heb je er misschien wel één seconden aan gedacht dat het heel erg verkeerd over komt op Rosine als je zo'n opmerking maakt? Alsof het je niks kan schelen''Voegde ik er nog aan toe. ''Ambrosine's gevoelens kunnen mij heus wel wat schelen hoor! Stel je niet zó aan''Zei Elaine volkomen geïrriteerd. Ik wierp haar een vuile blik toe,''Ik dacht dat jíj de slimste was''En met die woorden beende ik kwaad weg naar een plank met riemen. Wat was er toch met Elaine aan de hand? Of sterker nog waarom hadden ze toch zó veel ruzie met elkaar? Opeens voelde ik een groot verlangen naar Zweinstein. Daar waren ze tenminste gescheiden en bemoeide niemand zich met elkaar. Mijn vriendinnen waren toch wel wat makkelijker om mee om te gaan dan Ambrosine en Elaine ook al kon het natuurlijk wel erg gezellig met ze zijn. ''Wat vinden jullie van dit?''Ambrosine viste een geel topje uit een van de rekken en keek afwachtend naar ons. ''Echt iets voor jouw. Een 'geel' kledingstuk.''Zei ik en ik grinnikte even. ''Maar wat vinden jullie ervan?''Drong Ambrosine aan. ''Afschuwelijk, sorry''Zei ik oprecht en draaide me weer om zonder Ambrosine's reactie af te wachtten.
''Ik vind hem wel mooi, hoor''Hoordde ik Elaine zeggen. ''Dat zeg je alleen om te slijmen''Snauwde ik zonder me om te draaien. ''Niet waar''Antwoordde Elaine geirriteert. ''Is het opeens zo dat complimenten geven gelijk staat aan slijmen?'' Ik draaide me om en keek haar strak aan. ''Wel als het opeens een feit is dat blondjes daadwerkelijk een stuk dommer zijn dan de rest.'' Het was misschien een gemene opmerking, maar diep van binnen had ik het gevoel dat ze het verdiende.