'013 || Only on my computer screen.
"Welkom in Casa Del Rocque!" Galmde er door de mega grote villa. Gustavo deedt alsof we het leuk vonden, dat ik hier was. We wistte beide dat dit slecht zou worden. Ik keek naar de grond, alsof die zo interessant was. In het midden van de hal stond een beeld. "Eh, hoort dat zo? Dat gebroken beeld?" Vroeg ik zachtjes. "Ehm, de jongens hadden hem gebroken." Bij 'de jongens' dacht ik gelijk aan James. James. Wat was hij nu aan het doen? Was hij boos, verdrietig of... Blij? "O.. Ik ga een kamer uitzoeken.." Er was genoeg keuze. Ik kon kiezen uit 4 verschillende kamers. Een kamer viel me erg op; Een kamer met een groot hemelbed, inloopkast, flatsscreentv en een laptop. Dit werd mijn kamer. Ik gooide mijn trolly en koffers op het bed, en deed de laptop aan. In de brief had ik verteld wat mijn Email was, dus hij kon me toevoegen. Toen ik inlogde zach ik dat ene jDiamond@consultant.com. Ik had geen idee wat James' achetrnaam was, dus de J zou ook voor ene Jordin kunnen staan, of voor Joe of Jonas. Ik voegde hem maar toe.
Ik drukte op zijn email, yes, hij was online. Omg, het was James! Hij heeft aan mij gedacht. Hij wilde een cam-gesprek beginnen. Natuurlijk klikte ik op 'Ja.' Al gauw verscheen James gezicht op mijn beeldscherm. Ik was glimlachde. Ik was op dat moment ZO verschrikkelijk blij. Hij was niet boos, niet op mij. Hij wilde mij net zo graag zien als ik hem. "Waarom lach je?" De zwoele stem van James galmde door mijn kamer. Snel deed James zijn haar goed. "Ik ben blij." Zei ik. "Blij? Je mag mij nooit meer zien, je woont nu in Gustavo's huis, en je hebt huisarrest, en dan ben je blij?" Vertelde James vol verbazing. Ik vond het heerlijk om James' bezorgde stem te horen. Ik grinnikte. "Ik ben blij.. Blij omdat..omdat-" Ik kreeg het niet uit mijn mond. 'Ik ben blij omdat ik je zie!' wou ik dolgraag zeggen. Ik wou zeggen dat ik van hem hield, zo erg. Maar ik heb nog nooit iemand, behalve mijn moeder, verteld dat ik van hem hield. "Ja..?" Zei James. Het leek net, alsof hij door het beeldscherm voelde dat ik nerveus ben. "Omdat ik blij ben dat ik je zie, en dat je niet boos op me bent.." Zei ik zachtjes, maar hard genoeg om het te kunnen horen. Hij glimlachde zoals gewoonlijk. "Ik? Boos? Op jou?" Zei hij verbaast. Ik keek hem aan. "Ja.. Omdat Gustavo mijn vader is?" "Daar kun jij toch ook niet aan doen, Brooklyn? Je vader heeft blijkbaar ook zijn behoeftes, en als je dan geen rubbertje gebruikt.." Grinnikte James. Hij was een schat. Verlegen keek ik naar mijn nagels. Ik wilde niet zo met hem praten, ik wilde hem voelen, en ruiken. De geur van Axe en bier gemengd, dat me o zo wild maaktte. Blijkbaar dacht hij precies hetzelfde. "Ik wil je zoenen." Zei hij opeens. Ik glimlachde. Verlegen pakte ik mijn stiekje en maakte een staart. Alsof ik niets beters te doen had. "Je bent zo mooi.." James zwoele stem galmde door de kamer. "Ik wou dat ik bij je ko-" Mijn zin kon ik helaas niet afmaken. Snel drukte ik op kruisje; Gustavo kwam binnen. "Alles naar wens, Brooke?" Zei Gustavo. Ik knikte. Gelukkig ging hij weer weg. Ik was blij met onze band, maar nu ik bij hem ging wonen was ik bang dat we echt een 'vader-dochter band' kregen, en dat was juist wat ik NIET wilde.
Hell Yeah, gelukkig was James nog online. "Wat was er?" Vroeg hij bezorgt. "Gustavo kwam.." Mompelde ik. Ik zuchtte. "Ik kan het niet aan." "Wat?" Zei James verbaast. "Dit, dit! Wordt dit onze toekomst? Praten via de computer? Ik wil je echt zien, echt voelen, echt ruiken!" Schreeuwde ik bijna. Ik KON het gewoon niet. Ik wilde niet dat het zo ging worden..
Ik vind het leuk, dat ik al vrij veel abo's heb,
en dat de lezers ook zo positief zijn over de story.
Dat doet me echt goed.
HEEEEEL MISSCHIEN komt ervandaag nog eentje.
Maar dat weet ik niet zeker,
Ik drukte op zijn email, yes, hij was online. Omg, het was James! Hij heeft aan mij gedacht. Hij wilde een cam-gesprek beginnen. Natuurlijk klikte ik op 'Ja.' Al gauw verscheen James gezicht op mijn beeldscherm. Ik was glimlachde. Ik was op dat moment ZO verschrikkelijk blij. Hij was niet boos, niet op mij. Hij wilde mij net zo graag zien als ik hem. "Waarom lach je?" De zwoele stem van James galmde door mijn kamer. Snel deed James zijn haar goed. "Ik ben blij." Zei ik. "Blij? Je mag mij nooit meer zien, je woont nu in Gustavo's huis, en je hebt huisarrest, en dan ben je blij?" Vertelde James vol verbazing. Ik vond het heerlijk om James' bezorgde stem te horen. Ik grinnikte. "Ik ben blij.. Blij omdat..omdat-" Ik kreeg het niet uit mijn mond. 'Ik ben blij omdat ik je zie!' wou ik dolgraag zeggen. Ik wou zeggen dat ik van hem hield, zo erg. Maar ik heb nog nooit iemand, behalve mijn moeder, verteld dat ik van hem hield. "Ja..?" Zei James. Het leek net, alsof hij door het beeldscherm voelde dat ik nerveus ben. "Omdat ik blij ben dat ik je zie, en dat je niet boos op me bent.." Zei ik zachtjes, maar hard genoeg om het te kunnen horen. Hij glimlachde zoals gewoonlijk. "Ik? Boos? Op jou?" Zei hij verbaast. Ik keek hem aan. "Ja.. Omdat Gustavo mijn vader is?" "Daar kun jij toch ook niet aan doen, Brooklyn? Je vader heeft blijkbaar ook zijn behoeftes, en als je dan geen rubbertje gebruikt.." Grinnikte James. Hij was een schat. Verlegen keek ik naar mijn nagels. Ik wilde niet zo met hem praten, ik wilde hem voelen, en ruiken. De geur van Axe en bier gemengd, dat me o zo wild maaktte. Blijkbaar dacht hij precies hetzelfde. "Ik wil je zoenen." Zei hij opeens. Ik glimlachde. Verlegen pakte ik mijn stiekje en maakte een staart. Alsof ik niets beters te doen had. "Je bent zo mooi.." James zwoele stem galmde door de kamer. "Ik wou dat ik bij je ko-" Mijn zin kon ik helaas niet afmaken. Snel drukte ik op kruisje; Gustavo kwam binnen. "Alles naar wens, Brooke?" Zei Gustavo. Ik knikte. Gelukkig ging hij weer weg. Ik was blij met onze band, maar nu ik bij hem ging wonen was ik bang dat we echt een 'vader-dochter band' kregen, en dat was juist wat ik NIET wilde.
Hell Yeah, gelukkig was James nog online. "Wat was er?" Vroeg hij bezorgt. "Gustavo kwam.." Mompelde ik. Ik zuchtte. "Ik kan het niet aan." "Wat?" Zei James verbaast. "Dit, dit! Wordt dit onze toekomst? Praten via de computer? Ik wil je echt zien, echt voelen, echt ruiken!" Schreeuwde ik bijna. Ik KON het gewoon niet. Ik wilde niet dat het zo ging worden..
Ik vind het leuk, dat ik al vrij veel abo's heb,
en dat de lezers ook zo positief zijn over de story.
Dat doet me echt goed.
HEEEEEL MISSCHIEN komt ervandaag nog eentje.
Maar dat weet ik niet zeker,
Reageer (4)
Oeeeeh superleuke storie=D
1 decennium geledenJe hebt er een abo bij!
Snel verder !
so leuk!
1 decennium geledenMorgen komt weer een stukje, sorry, ouders zeiken ._.
1 decennium geledenDoegh
ik wil nog een stukje!!!
1 decennium geledensorry ben een beetje overenthousiast vandaag
geen idee hoe het komt want het is rotweer
maar goed
ik heb zo mijn buien
maar ik wil meer!