8) Hoshi

*bonk, bonk, bonk*
Zonder enig medeleven met de persoon die onder hem slaapt, gaat een oude vrouw naar haar slaapkamertje boven me.
Het was 12u 's middags, ik had 6 uurtjes geslapen. Snel prop ik een kauwgom in mijn mond. Al geeuwend kruip ik uit mijn kamer en zet ik me op een bankje in de hal.
"Konnichiwa!" zegt plotseling een opgewekte stem naast me.
"Konnichiwa." zeg ik slaperig terug, terwijl ik naar het blije gezichtje naast me kijk. Het was een meisje van mijn leeftijd, 18-20 jaar oud.
"Hajimemashite, Hoshi desu." zei ze, terwijl ze haar hand naar me uitstak. Vriendelijk nam ik haar hand vast.
"Yuna desu." zei ik.
"Anata ga koko ni migi node wanaideshou ka?" zei ze vlotjes.
"Wat? Ehmm.. English? Deutch?" probeerde ik.
"Oh, Nederlands! Dat moet lukken! Je bent niet van hier he?" zei ze. Ik schrok ervan hoe vlot ze Nederlands sprak.
"Nee, ik kom uit Europa, hoe wist je dat?" zei ik, blij dat ik in mijn eigen taal kon spreken.
"Je hebt je kamer niet op slot gedaan." grinnikte ze. "Hier, mijn nummer, ik slaap de kamer naast je." zei ze, terwijl ze haar nummer op mijn hand schreef. Daarna, ging ze weg.
Snel deed ik mijn kamer op slot, en stapte ik uit het hotel.