8

Ik wordt wakker na een droomloze nacht. Ik stap mijn bed uit en loop naar de inloopkast. Ik doe de deuren open. Hoe moet ik hierin nou een normaal spijkerbroek en shirt vinden. Overal hangen hoezen, ik heb geen idee wat er allemaal in zit. Ik pak de eerste hoes die ik zie. Er zit een zomerjurkje in met heel veel frutsels. Zelf zou ik zo iets nooit kopen. Ik open nog een paar hoezen, maar het is allemaal niet iets dat ik vandaag wil dragen. Ik zoek iets dat lekker zit, iets makkelijks. Ik zucht. Ik geef het op. Ik pak de kleren van mijn stoel, de plek waar ik ze gisteren heb achtergelaten. Ik loop naar beneden, balend van de pijn op mijn voetzolen. Waarom heb ik geen schoen aangedaan, hoe stom kan ik zijn? Hopelijk niet stommer.
“Goedemorgen” zegt Esme als ik beneden kom. “goedemorgen” zeg ik. Ik de keuken staat al een tosti klaar voor mij. Ik ga op een stoel en eet de tosti. Emmet, Rosalie, Jasper en Alice zitten op de bank. Jasper is aan het lezen en de rest is aan het TV kijken. Als ik mijn tosti op heb, loop ik naar hun toen. Als Alice me ziet, kijkt ze me afkeurend aan.
“die kleding kan echt niet hoor, je hebt het gisteren al gedragen” zegt ze. Ik zucht. “ik kon niks anders in de kledingkast vinden. Tenminste, niet iets dat ik nu graag wil dragen” zeg ik, licht klagend. “kom mee, dan kleed ik je wel aan en ik maak je ook op” zegt ze. Nee hé. Ik heb geen zin om nog meer te lopen, ik heb geen zin in de pijn die ik dan voel. Ik kijk Alice smekend aan. “Emmet, wil jij Tess dragen naar haar kamer?” zegt Alice als ik niet vrijwillig met haar mee loop. Emmet loop grijnzend naar me toe. Ik laat me, zonder tegen te stribbelen, optillen. Alice is al op mijn kamer als we er aankomen. “zet haar maar in haar stoel” zegt ze. Emmet zet me neer en gaat dat weer snel weg. Is het dan zo erg? Te erg om aan te zien?
Als Alice terug komt, zie ik waarom het zo erg is. Alice komt met een hele koffer aan, waarschijnlijk vol met make-up. Ze pakt een setje kleren uit mijn kast en legt zie op mijn bed. Ze opent haar koffer en begint met allemaal zalfjes op te smeren. Als ze eindelijk is uit gesmeerd, begint ze met mijn make-up. Na een uur is Alice eindelijk klaar met alles. “en nu ga jij dit aantrekken, zonder te klagen”zegt Alice. “ja, Alice” zeg ik braaf. Ik doe de hoes open en kijk pak erin zit. Er zit een violet jurkje in. Ik zucht. Ik trek het jurkje aan en doe de schoenen aan de erbij staan. Het zijn zwarte balarina’s. Als ik alles aan heb komt Alice naar binnen. “oh, het staat je leuk!” zegt Alice “kom dan gaan we naar beneden”. Ik loop achter Alice aan. ik ben een beetje zenuwachtig, wat als het te overdreven is. Je weet nooit hoe andere mensen reageren. Ik ben blij dat ik niet naar school moet, dat zou ik nooit gaan in deze jurk.
Iedereen kijkt me aan als ik beneden kom, tenminste, iedereen die er is. Edward is waarschijnlijk bij Bella. “staat je leuk”zegt Emmet als ik beneden ben. Ik moet blozen, normaal maakt niemand zo’n opmerking.
Als ik op de bank ga zitten, komen Bella en Edward binnen. Iedereen is er nu. Iedereen gaat op de bank zitten. “Tess, we moeten je wat vertellen”begint Carlisle serieus. Het is soms eng hoe serieus hij soms kan zijn.”maar je moet beloven het niet door te vertellen. Het is dan gevaarlijk voor ons allemaal.”. Oké, wat het dan ook is, het is heel belangrijk. Anders was iedereen niet zo stil. Emmet maakt ook geen stomme opmerkingen.
”Tess, wij zijn anders dan andere mensen, wij zijn vampiers”. Oké, is dit een grap ofzo? Ze zijn veel te aardig om mensen pijn te doen, laat staan te doden. Tenzij ze geen normale vampiers zijn.
“maar wij drinken geen mensenbloed, wij drinken alleen dierenbloed”gaat Carlisle verder. “dus een soort vegetariërs” denk ik hard op. “ja, zo kan je het noemen”antwoord Carslisle.
Nou, dat verklaart wel alles: dat ze niet eten, de kleur van hun ogen en dat ze op zonnige dagen niet op school zijn (als er zonnige dagen zijn in Forks…). “Bella is toch geen vampier?”vraag ik twijfelend. “nee, Bella is 100% mens”antwoord Carlisle.
Oké, dit is even raar. Maar ik ben niet echt bang, ik voel me zelfs wel veilig. “ik ben blij dat je het zo opvat” zegt Edward. “hoe weet je dat?” vraag ik. “ik kan gedachten lezen, Alice kan in de toekomst kijken en Jasper kan emoties voel en manipuleren. Dat zijn onze gaven, die hebben sommige vampiers”antwoord Edward op mijn vraag. “dat is fijn om te weten, dan weet ik tenminste moet oppassen met mijn gedachten” zeg ik spottend. En iedereen moet even lachen.
“maar moet ik niet bang zijn dat jullie mijn bloed drinken? Als ik me snij bijvoorbeeld.”vraag ik als iedereen uitgelachen is. “nee, jij hoeft niet bang te zijn. Toen we je vonden, zat je helemaal onder het bloed. Maar niemand van ons hoefde zichzelf te beheersen. jou bloed is anders dan dat van andere mensen. Daarom kan je hier veilig met ons wonen. Als er gevaar voor je is, ben je niet hier” antwoord Carlisle.