Hoofdstuk 16: het einde

We toch wel samen mogen blijven.’ Ik begin te gillen.
‘Oh dat is geweldig.’ Zeg ik mega vrolijk. Liam begint spontaan mee te lachen met mijn gedrag.
‘Ik kom direct naar daar.’ Als hij er is, doe ik open en vlieg ik meteen in zijn armen. Zijn gezicht en zijn ogen staan vol geluk en pret.
‘Kom we gaan iets doen. Vanaf nu moeten we niet meer stiekem doen. En van mij mag iedereen het weten.’ Lacht hij. Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar buiten.
‘Wat gaan we doen?’ vraag ik nieuwsgierig.
‘Ik heb iets gepland dus gewoon volgen.’
Hij nam me mee naar een winkel en zei dat ik een kleedje moest kiezen en dat hij wel zou betalen. Het duurde wel eventjes voor ik iets had gevonden naar mijn zin. Liam rekende af en zei dat ik het wel moest aanhouden. Ondertussen had ik in de winkel ook nog passende schoenen gevonden. Ik wist niet wat de bedoeling was, maar ik deed gewoon wat Liam zei dat ik moest doen. Nu zijn we onderweg naar ergens en ik weet niet waar we zijn. Ineens stop hij voor een duur restaurant. Ik blijf staan, maar hij trekt me mee naar binnen. Ze brengen ons naar een tafeltje buiten. Helemaal alleen. Liam is even weg. Ik weet niet naar waar. Als hij terug is, zie ik dat hij zich is gaan omkleden. Hij draagt nu een mooi, zwart pak. We bestellen iets om te eten.
‘Waarom doe je dit?’ vraag ik met een verbaasde glimlach.
‘Om je te laten zien hoeveel ik van je hou.’
‘Dank je om onze relatie niet op te geven en tegen je moeder in te gaan voor mij.’
‘Ik doe alles voor jou, lieverd. Nu komt er niemand meer tussen ons in.’
‘Ik hou van je, Liam.’
‘Ik ook van jou, Sophia.’
THE END