Winterwonderland

Hij pakte mijn hand vast en toen zag ik dat hij zijn hand in zijn mouw had verstopt. Ik lach en duizende witte en blauwe lichtjes dansen door de witte waas. Het ziet er prachtig uit. De waas wordt minder en ik sta midden in een grote zaal. De muren zijn wit en voor de ramen hangen blauwe gordijnen. Midden in de grote zaal hangt een prachtige kroonluchter. Ik draai rond en overal is de grote zaal even indrukwekkend. Alles in de zaal is wit of blauw. Het lijkt wel een winterwonderland. Ik stop bij de trap die met talloze blauwe en witte rozen versiert is. Boven aan de trap staat Lacum en naast hem staat een klein meisje. Het meisje heeft wel wat weg van Sylva ,maar er waren toch verschillen. Sylva ziet er volwassener uit en Sylva draagt een groen jurkje en dit meisje draagt een wit jurkje. Ook het haar is anders Sylva heeft haar gewoon los zit en het dansde op de wind ,maar dit meisje draagt een staart.
"Rooslin brengt je naar de kamer waar je je om kunt kleden."zegt hij.
"Is dit dan niet goed ?"vraag ik ,maar hij loopt weg naar rechts en verdwijnt. Rooslin komt op me af gelopen. Ze lacht even en maakt duidelijk dat ik haar moet volgen. Misschien kan zij mij wat meer uitleggen. Ik loop samen met Rooslin de trap op en sla dan links af een licht blauwe gang in.
"Zó ,dus je werkt bij Lacum."
"Wie ?Oh je bedoelt meester Amorem. Ja."
"Eh... Waarom is alles hier zo wit ?"
"Niet alles is wit. Veel dingen zijn hier blauw hoor."
"Weet jij waarom Lacum zo'n voorliefde heeft voor zulke koude kleuren ?"
"Hmpf."zegt ze nors en hierbij is het gesprek bëeindigt. Ik volg haar door de gang. De gang wordt verlicht door lampjes die aan de muur hangen ,maar op een gegeven moment stoppen de lampen met branden. Rooslin lijkt er geen aandacht aan te schenken en loopt gewoon verder.
"Waarom is er daar geen verlichting ?"vraag ik nieuwsgierig en wijs naar het einde van de gang.
"Dat gaat me niks aan en jou ook niet."zegt ze kortaf en kijkt me aan om te kijken of ik het wel van plan ben. Op het moment wanneer ze me recht in de ogen aankijkt wordt ik weer meegesleurt als de andere twee keren. Ik zie Rooslin en er wordt een schaduw op haar geworpen.
"Hoe durf je het verboden gedeelte te betreden !"schreeuwt een stem en die iemand slaat Rooslin in haar gezicht. Ze valt op de grond en tranen staan in haar ogen."Alstublieft ,doe het niet. Ik wist het niet."smeekt ze. Plots sta ik weer in de licht blauwe gang. Ik kijk Rooslin met open mond aan."Hier is je kamer."zegt ze en opent de dichtsbijzijnde deur. Ik kijk de kamer binnen. De gehele kamer is wit behalve de blauwe gordijnen en de turquoise jurk die op het witte bed ligt. Ik loop de kamer binnen.
"Meester Amorem verwacht u om 10 uur in de grote zaal."zegt Rooslin en ze verlaat de kamer. Ik ga op het bed liggen en kijk naar het sneeuw witte klokje dat acht uur aan geeft. Ik gaap en voordat ik het weet ben ik in slaap gevallen.