Foto bij Hoofdstuk 2.2

Saai stukje, sorry (A)
Als er stukjes zijn die beter weggelaten kunnen worden, gewoon zeggen!

De volgende ochtend word ik gewekt door de wekker. Half 7. Normaal zou ik nog even blijven liggen, maar dit keer doe ik moeizaam mijn ogen open. Vandaag maar even iets eerder opstaan, ik ben van plan dit keer écht indruk te maken op Mitchell en daar heb ik nu eenmaal wat tijd voor nodig. Hier heb ik de hele kerstvakantie op gewacht.
Het is nog helemaal stil in huis, mijn moeder slaapt nog. Zachtjes loop ik naar de badkamer en doe het licht aan. Ik plens wat water in mijn gezicht en ga naar de wc. Daarna loop ik nog even naar het kastje en pak mijn moeders make-uptasje. Mijn moeder heeft zo’n goede mascara. Ik niet, ik heb alleen een goedkope. Mijn geld is binnen twee weken als sneeuw voor de zon verdwenen en ik moet een maand met mijn zakgeld doen. Nee, een mooie dure mascara zit er voor mij niet in. Maar ik kan die van mijn moeder vandaag best wel een keertje lenen, dat merkt ze vast niet. Ik maakt mijn moeders make-uptasje open en haal de mascara er uit. Die neem ik mee naar mijn kamer. Verder nog iets nodig? Ik kijk even rond. Nee ik denk het niet, de rest heb ik zelf wel.

Even later sta ik twijfelend voor de spiegel met een broek en twee shirtjes in mijn handen. Een roze, of toch een blauwe? Ik kijk door mijn kamer en zie mijn nieuwe blauwe oorbellen hangen. Dat wordt dus het blauwe shirt, besluit ik.
10 Minuten later sta ik helemaal aangekleed voor de spiegel. Mijn lange, blonde haren bind ik in een staart, doe mijn nieuwe oorbellen in en doe nog een beetje make-up op.
Daarna ga ik naar beneden om te eten.

Ik kijk op mijn mobiel, 7 uur pas. Eigenlijk had ik makkelijk nog 10 minuten kunnen blijven liggen. Maarja, daar is het nu toch te laat voor. Als ik onderaan de trap sta hoor ik mijn moeder roepen. ‘Mara, ben jij dat?’ Vraagt ze. ‘Ja, ik had de wekker iets te vroeg gezet.’ ‘Oke, ik kom er ook zo aan dan zit je tenminste niet zo alleen.’ Ik wil net de deur naar de woonkamer openmaken als ik besef dat ik haar mascara nog niet heb teruggebracht. Ik gooi mijn tas neer en loop weer terug naar boven.
Net op tijd kon ik de mascara weer terugbrengen. Natuurlijk is het niet erg als ik een keer wat leen, maar ik leen wel vaker iets en dat gaat opvallen.

Reageer (2)

  • xGolden

    Ik zie trouwens dat ik die fout met de hoofdletter echt heeel vaak maak. Moet het echt beter controleren :$

    1 decennium geleden
  • Remedial

    Leuk stukje, hoor! ;)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen