- 004

McGonagall liep naar voren en begon de namen van de eerstejaars op te noemen. Elke keer als een eerstejaars in Gryffindor werd gesorteerd, sprongen we op en juichten die leerling toe. Nadat we zeven Gryffindors rijker waren, begonnen we met het feestmaal. Ik pakte wat aardappeltjes en een kippenpootje. "Wie was dat meisje van Ravenclaw?" Ik keek James met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Amber Logan, buiten bereik van jou." James keek me verveeld aan. "Zussie, die pak ik binnen een week," Hij zag mijn geïrriteerde uitdrukking en lachte. "James, hou jij je nu maar bezig met je onbereikbare liefde." Sirius schoot on de lach en Lily keek me nors aan. "Sorry schat, maar hij begon irritant te worden." Nu schoten James en Lily ook in de lach. Nadat we uitgegeten waren stond Dumbledore op. "Welkom, en welkom terug voor de oudere leerlingen." Hij glimlachte. "Dit zijn duistere tijden, en in deze tijden moeten we ons verenigen met elkaar. Sommige leerlingen zullen erachter komen dat niet alles is zoals het was," zijn ogen glijden naar mij. Ik hoorde mensen om me heen verward mompelen, maar bij mij verscheen er een glimlach op mijn gezicht. "Maar nu wachten er warme bedden op jullie. Ik zeg rust goed uit voor morgen de eerste schooldag begint!" Ik kreunde en liet mijn hoofd op de tafel vallen. "School, lessen, leren. Fijn." mompelde ik. Weer schoten de vier jongens in de lach en toen klonk het geschuif van de banken. Ik besefte nu pas hoe moe ik was en strompelde de rest van Gryffindor achterna. "Moe?" fluisterde Sirius in mijn oor en de haartjes in mijn nek gingen rechtop staan. "Ja," zei ik zachtjes. "Arme Val," Ik grijnsde lichtjes en bekeek al die trappen. "Verdomme," vloekte ik. Sirius schoot in de lach en sleurde me mee de trappen op. "Sirius, als ik val dan zweer ik je!" En net op dat moment struikelde ik over mijn eigen schoenen en lag languit op de trappen. Sirius begon te lachen en kwam niet meer bij, en ik schoot ook in de lach. "Weet je Siri? Dit ligt best wel lekker." Sirius begon nog harder te lachen en de Gryffindors waren al uit het zicht. Ik sloot mijn ogen terwijl Sirius nog doorlachte. Toen hij naar mij keek schoot hij weer in de lach. "Eindelijk klaar?" vroeg ik geduldig. Hij knikte en trok me omhoog. We liepen lachend naar boven en kwamen voor het potret stil te staan. "Eh, Sirius, heb jij toevallig het wachtwoord meegekregen?" Sirius schudde zijn hoofd en weer schoten we in de lach. "En nu?" Ik keek wanhopig om me heen. "De kamer van Hoge Nood!" "Sirius, ik moet niet naar de wc." Hij keek me vaag aan en begon weer te lachen. "Kom." We renden een paar verdiepingen op en bleven staan voor een muur. Sirius begon te lopen en er verscheen een deur. "Hoe deed je dat?" "Gewoon, ik vroeg om een kamer om te overnachten, en tadaa!" Ik grijnsde bij zijn vage uitleg en we liepen naar binnen. Er stond alleen een tweepersoonsbed. Ik grijnsde, het idee van samen met Sirius in één bed stond me niet tegen.