On the edge

-Nick-

Het was een puur impuls, impulsief, stom,...
om haar zo naast mij te trekken, het was ondoordacht , onvoorbereid, dit was ik niet,
Alleen zij deed dit met mij en ik wist het, misschien ging ik te ver,maar het kon mij niets schelen.

"Nooit, never! Nicholas zeg ik dat toverwoord" ze kronkelde, probeerde om weg te geraken van mijn gekietel, maar ik liet het niet toe.

"Ik doe alles wat je maar wilt" gooide ze haar laatste offergave in de strijd. "Alles? Om toch maar geen alsjeblieft te moeten zeggen?" als een klein kind knikte ze met haar hoofd.

We ademden allebei nogal zwaar van de inspanning dit klinkt zo fout en toen werd ik me nogal bewustt van het feit dat ik op haar zat zo mogelijk nog fouter.

Was het onbewust of bewust, ik weet het niet, maar mijn gezicht kwam dichter bij het hare.
En toen voelde ik hoe haar adem stokte.

Whow, stop, pauze, cut, ...
NICHOLAS je denkt er toch niet serieus aan om je beste vriendin te zoenen???
Dit kan niet.
Ik duwde me weg van haar,
"Eh, sorry , niet de bedoeling, nevermind,..."
Ik strompelde zo ongeveer naar mijn bed.
Vlug ging ik onder mijn laken liggen en van zodra ze dat ook deed, knipte ik het licht uit. "Slaapwel"

Ik wist dat dit niet lang ging duren...

"Hé, dikzak, schuif es op" ik voelde hoe ze het laken omhoog trok.

Dot moet je weten, elke keer als Kiwi komt slapen, begint ze in het logeerbed en eindigt ze in mijn bed. Het is een soort van gewoonte.
Ik verstijfde, denkend aan wat zojuist had kunnen gebeuren.
Blijkbaar had ze er niks van gemerkt, of deed ze alsof.
Ze kwam wat dichterbij liggen en sloeg een arm om me heen.
"Nick?"
"Hmm"
"Wil je me iets beloven?"
"Wat dan?"
"Beloof me, dat je me nooit laat vallen?"
"Ik beloof het"
"dankje"

Na die woorden, gaf ze me een zoen op mijn kaak en legde ze zich neer.

Ik kon mijn gevoelens niet toestaan, het mocht niet.
Want wat als we wel iets kregen en ik, om de een of andere reden haar liet vallen, dan brak ik de belofte van haar te laten vallen en dat ging haar hart breken, want ik wist dat het zo ging gaan.

We zaten op de rand en ik wist niet wanneer of langs welke kant we gingen vallen...


Oké, n beetje suckie vind ik dit
moet ik er mee stoppen?