010 ~ Nikki

We liepen een kamer in en Harry liet mijn hand los. Ik keek om me heen en zag maar één bed staan, ze hadden dus een aparte kamer. Ik ging op zijn bed zitten en keek wat Harry aan het doen was. Hij rommelde wat in een kast en trok er toen een shirt uit. Hij trok zijn eigen shirt uit en ik keek verbaasd naar hem, hij draaide zich ook helemaal niet om of zo. ‘Waarom kijk je zo verbaasd?’ vroeg Harry en hij kwam naast me zitten. ‘Eh, je trekt je shirt zo uit zonder enige schaamte.’ Zei ik verbaasd. ‘Oh, had ik me moeten omdraaien?’ vroeg hij geschrokken. ‘Nee hoor, het uitzicht was best oke.’ Glimlachte ik. Harry keek me met een grijns aan en legde zijn hand op mijn wang. Hij bracht zijn hoofd dichter naar de mijne en drukte toen zijn lippen op die van mij. Hij streelde met zijn tong over mijn lippen, en ik opende automatisch mijn mond. Zijn tong verkende mijn mond en Harry duwde me voorzichtig achterover zodat hij half bovenop me lag. Hij streelde me over mijn zij en liet me toen los. Hij keek me aan met schitteringen in zijn prachtige ogen, ogen waar je zo verliefd op kon worden. ‘Laten we maar gaan, volgens mij wachten ze op ons.’ Zei Harry met een hese stem. Hij stond op en stak zijn hand uit om me overeind te trekken. We liepen samen naar de deur toen ik opmerkte dat Harry nog steeds shirtless liep. ‘Eh Harry?’ begon ik en ik kreeg en glimlach op mijn gezicht. ‘Zeg het eens.’ ‘Je moet je shirt nog aandoen.’ Zei ik en ik knikte naar zijn blote buik. ‘Ohja, dat is wel slim.’ mompelde hij en hij pakte snel zijn schone shirt. ‘Laten we nu dan maar echt gaan.’ Glimlachte hij en hij pakte mijn hand vast. Hij drukte nog een kusje op mijn wang en toen liepen we echt naar de rest.

‘Wat spreken we af, gaan we gewoon zeggen dat jij mij de weg hebt gewezen?’ vroeg ik toen we naar de rest liepen. ‘Goed idee.’glimlachte Harry en hij kneep in mijn hand. Nikki, beeld je maar geen dingen in. Hij is vast zo’n standaard jongen wat de volgende dag alweer met een ander meisje staat te flirten. Toen we vlakbij de rest aankwamen liet Harry mijn hand los en ging bij de andere vier jongens staan. Ik ging snel naar Anne en Hazel toe en keek ze verontschuldigend aan. ‘Oke, dan zijn we nu compleet; de uitleg kan beginnen.’ Zei Jason met een glimlach. Ik bekeek alle vijf de jongens en ik wist het zeker; Harry is echt de knapste. Hij keek me met een glimlach aan en ik glimlachte terug. Volgens mij begin ik hem leuk te vinden..