Hoofdstuk 4

De volgende dag ging Lisa weer naar school. Maar ze was er niet bij, en het ging echt heel slecht. Die stem in haar hoofd, die ze ook in het ziekenhuis hoorde, bleef tegen haar praten. Na school besloot Lisa terug te praten. 'Ik zal je helpen, Lisa. Wees niet bang voor me'.
'Waar ben je? Wie ben je'?
'Ben je klaar voor onze ontmoeting'?
'Ja! Uhm.. Denk ik'.
'Goed dan. Kom naar het dak, maar kom alleen. Ik wil niet dat iemand anders me ziet'. Lisa twijfelde niet. Ze liep de grote trap aan de buitenkant van de school op. En wat ze daar op het dak zag.. Ze had het niet geloofd als ze er zelf niet bij was. Ze zag een gigantische draak!
'Hallo Lisa. Mijn naam is Saphira'. Haar stem klonk vriendelijk en op een of andere manier begon Lisa zich op haar gemak te voelen bij Saphira.
'Hoe kun je me verstaan, en met me praten? En hoe kan ik jou verstaan'?
'Ik communiceer met gedachten. Dat is zo simpel dat jij het ook kan. Je denkt gewoon wat je zeggen wilt. Nou.. Stap op'!
'Wat!? Bedoel je hier? Nu'?
'Wil je je moeder redden, of niet'?
'Goed dan'. Lisa ging op de rug van Saphira zitten.
'Het wordt een lange reis, van 3 dagen. We stoppen alleen om te eten'.
'Oké'. Saphira steeg op en vloog weg, zonder dat iemand gezien heeft dat ze er was.