Time Turner || Sixteen

August 15th 1983

Evelyn walked through the hallways and climbed several stairs. Minerva showed her how to go to the Headmaster's office that afternoon, but she was barely paying attention then. Now was the moment to completely loose her nerve, for she was about to start her jobinterview. In front of the two gargoyles, she stood still. Evelyn looked from one to the other and took a deep breath. 'Chocolate frogs,' she said softly. The two gargoyles stepped aside and revealed a pair of stairs. Slowly, Evelyn walked towards them, noticing the silence in the deserted hallway as the sound of her moving feet bounced off the walls. When Evelyn stood on the first step the stairs started moving upwards. Surprised Evelyn looked up at the ceiling which was coming closer. When the stairs stopped circling upwards, she looked at two doors which where the only barrier between her and Dumbledore. Evelyn held her breath when she came closer, but she stopped dead when the doors opened. Severus came out and didn't seem to notice Evelyn right away while he closed the doors. When he did, a sort of caught grin came across his face. He leaned against the closed door and put his hands in his black jacket. 'Ready?' he asked her softly. Evelyn shook her head. Severus walked up to her and touched her wrist lightly. 'You'll do fine,' he whispered. Evelyn gave him a slight smile and walked towards the double doors. She heard the stairs move again and looked over her shoulder. Severus was gone. Evelyn took one deep breath and knocked on the door. 'Come in,' Dumbledore's voice said from the other side of the door. Evelyn pushed the gold handle down and walked into the circular room. The walls were a warm color and the room was filled with several tables which were stuffed with puffing and swirling gizmo's. Dumbledore smiled at her from behind his desk. 'Have a seat,' he said while motioning with his hand at the one of the chairs opposite him. Evelyn sat down and folded her hands in her lap. Dumbledore stared into her hazelgreen eyes with his lightblue ones for a while. 'Why did you write me a letter?' Evelyn asked eventually. 'Well I didn't actually wrote that letter, but I get your point,' he said smiling. 'I believe,' he began, putting his fingertips together, 'That you have a gift.' Evelyn gave a slight nod, 'That's because I'm a witch,' she said. 'But if you were going to use that, why didn't you just hire Rosmerta instead?' she asked. Dumbledore laughed. 'Dear Evelyn,' he said, 'You have no idea what you are capable of.' Evelyn blinked and decided not to ask any further for she wouldn't get a solid answer out of him. 'So,' she said, 'What am I supposed to prove tonight?' she asked. 'You needn't prove anything,' Dumbledore said, 'I already know what you can do.' Evelyn frowned and opened her mouth to speak when Dumbledore started again. 'When you were five, do you remember that? You told your mother that you didn't want to go to stay in Britain because you feared that a dark man would come. Only three years later, Lord Voldemort, also know as The Dark Lord, came to power.' A shiver went down Evelyn's spine. She remembered saying that to her mother. Her mother said that she didn't need to worry, but Evelyn still remembers that look of fear etched on her mother's face. They sold their house and moved to America before the year had ended. They had built a new life in America, Isaac and Evelyn went to school there and their father got a job in the hospital as an Healer. 'You became very populair in school because you could predict which rugby team would win and you forwarded every test answer to your classmates.' Evelyn smiled. 'When you were seventeen, I had an interview with Miss Sybill Trelawny,' Evelyn looked at Dumbledore, did he know? 'I believe you know what we were talking about?' he asked. Evelyn nodded. 'It was the deathsentence to Mr and Mrs Potter,' she whispered. 'Is that why you never tried again?' Dumbledore asked, 'Is that why you repressed your talent?' 'It is more like a curse when you think about it,' Evelyn whispered. 'It has cost so many lives.' 'But it saved so many at the same time,' Dumbledore said. 'Why do you want me to teach?' Evelyn asked him. 'Why didn't you hire Sybill?' Dumbledore leaned forwards and looked her straight in the eye. 'I didn't hire Sybill because she only made one prophecy,' Dumbledore said. 'It was an accurate one,' Evelyn said softly. 'You made tons of accurate ones,' Dumbledore said. 'You have a gift-' he said again. 'A gift I cannot teach others,' Evelyn said with a tone of resentment in her voice. 'But you are wrong there,' Dumbledore smiled. Evelyn looked up. 'How?' she asked him. 'You already know my dear, you already know,' he said. Evelyn nodded. 'Will you accept the job of Divinationteacher at Hogwarts, school of Witchcraft and Wizardry?' Dumbledore asked her. Evelyn smiled, 'I think you already know,' she said while standing up. Dumbledore smiled and stood up as well. 'Then welcome to Hogwarts Evelyn,' he said and he shook her hand.

~

Evelyn liep door de hallen en beklom verscheidene trappen. Minerva had haar die middag de weg naar the Headmaster's office laten zien, maar toen lette ze amper op. Nu was het moment om totaal uit haar dak te gaan van de zenuwen omdat ze op weg was naar haar sollicitatiegesprek. Voor de twee gargoyles bleef ze stil staan. Evelyn keek van de een naar de ander en haalde diep adem. 'Chocolate frogs,' zei ze zachtjes. De twee gargoyles liepen naar de zijkant en onthulden een trap. Langzaam liep Evelyn naar de trap toe, de stilte opmerkend terwijl het geluid van haar lopende voeten weerkattst werd door de verlaten gang. Toen Evelyn op de eerste trede stond, begon de trap naar boven te wentelen. Verrast keek Evelyn naar boven waar het plafond steeds dichterbij kwam. Toen de trap stilstond keek ze naar twee deuren, de enige barrière tussen haar en Dubledore. Evelyn hield haar adem in terwijl ze dichterbij kwam, maar stond doodsstil toen de deuren opengingen. Severus kwam naar buiten en leek Evelyn niet op te merken toen hij de deuren sloot. Toen hij dit wel deed verscheen er een soort betrapte grijns op zijn gezicht. Hij leunde tegen de gesloten deur en stopte zijn handen in zijn zwarte jasje. 'Klaar?' vroeg hij haar zachtjes. Evelyn schudde haar hoofd. Severus liep naar haar toe en raakte haar pols lichtjes aan. 'Je zult het prima doen,' fluisterde hij. Evelyn gaf hem een kleine glimlach en liep naar de dubbele deuren. Ze hoorde de trap weer bewegen en keek over haar schouder. Severus was verdwenen. Evelyn haalde een keer diep adem en klopte op de deur. 'Binnen,' zei Dumbledore's stem vanaf de andere kant van de deur. Evelyn duwde de goude hendel naar beneden en liep de ronde kamer in. De muren hadden een warme kleur en de kamer was gevuld met verscheidene tafeltjes die gevuld waren met puffende en draaiende attributen. Dumbledore glimlachte naar haar vanachter zijn bureau. 'Neem plaats,' zei hij terwijl hij naar een van de twee stoelen tegenover hem wees. Evelyn ging zitten en vouwde haar handen in haar schoot. Dumbledore staarde voor een tijdje in haar hazelgroene ogen met zijn lichtblauwe. 'Waarom heb je me een brief gestuurd?' vroeg Evelyn uiteindelijk. 'Nou ik heb je geen brief geschreven maar ik snap je punt,' zei hij glimlachend. 'Ik geloof,' begon hij, terwijl hij zijn vingertoppen op elkaar plaatste, 'Dat jij een gave hebt.' Evelyn knikte lichtjes, 'Dat komt omdat ik een heks ben,' zei ze. 'Maar als je daarvanuit kijkt, waarom heb je Rosmerta dan niet gewoon ingehuurd?' vroeg ze. Dumbledore lachte. 'Lieve Evelyn,' zei hij, 'Je hebt geen idee waar je toe in staat bent.' Evelyn knipperde en besloot niet verder te vragen want ze zou toch geen duidelijk antwoord krijgen. 'Dus,' zei ze, 'Wat moet ik vanavond bewijzen?' vroeg ze. 'Je hoeft niets te bewijzen,' zei Dumbledore, 'Ik weet al wat je kunt doen.' Evelyn fronsde en opende haar mond om iets te zeggen toen Dumbledore weer begon. 'Toen je vijf was, weet je dat nog? Je vertelde je moeder dat je niet in Engeland wilde blijven omdat je bang was dat een duistere man zou komen. Drie jaar later kwam Lord Voldemort, ookwel the Dark Lord, aan de macht.' Een rilling trok langs Evelyns ruggegraat. Ze herinnerde zich dat nog. Haar moeder vertelde haar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, maar Evelyn herinnert zich nog steeds die blik van totale angst op haar moeders gezicht. Ze verkochtten hun huis en verhuisden naar Amerika voor het jaar voorbij was. Ze hadden een nieuw leven opgebouwd in Amerika, Isaac en Evelyn gingen daar naar school en hun vader kreeg een baan als Healer. 'Je werd heel populair op school omdat je kon voorspellen welk rugby team zou winnen en je speelde alle antwoorden van de toetsten door aan je klasgenoten.' Evelyn glimlachte. 'Toen je zeventien was, had ik een interview met Miss Sybill Trelawney,' Evelyn keek naar Dumbledore, wist hij het? 'Ik geloof dat je weet waar ik het over heb?' vroeg hij. Evelyn knikte. 'Het was het doodvonnis van Mr en Mrs Potter,' fluisterde ze. 'Is dat de reden waarom je het noot meer probeerde? vroeg Dumbledore, 'Is dat waarom je je talent onderdrukte?' 'Het is meer een vloek als je erover nadenkt,' fluisterde Evelyn. 'Het heeft zoveel levens gekost.' 'Maar het heeft er ook zoveel gered,' zei Dumbledore. 'Waarom wil je dat ik les geef?' vroeg Evelyn hem. 'Waarom heb je Sybill niet aangenomen?' Dumbledore leunde naar voren en keek haar recht in haar ogen. 'Ik heb Sybill niet aangenomen omdat ze maar een goede profetie maakte,' zei hij. 'Het was een juiste,' zei Evelyn zacht. 'Jij hebt meerder juiste gemaakt,' zei Dumbledore. 'Je hebt een gave-' zei hij alweer. 'Een gave die ik anderen niet kan leren,' zei Evelyn met een toon van wrok in haar stem. 'Maar daar ga je de mist in,' glimlachte Dumbledore. Evelyn keek op. 'Hoe?' vroeg ze hem. 'Je weet dit al lieverd, je weet dit al,' zei hij. Evelyn knikte. 'Neem je de baan van Divination lerares aan op Hogwarts, school of Whitchcraft and Wizardry?' vroeg Dumbledore haar. Evelyn glimlachte, 'Ik denk dat je dit al weet,' zei ze terwijl ze opstond. Dumbledore glimlachte en stond eveneens op. 'Dan, welkom op Hogwarts Evelyn,'zei hij en hij schudde haar hand.