2. Dit is vreselijk!
'Wat?' vraag ik. 'Hij liep gewoon de klas uit en dus toen zei de leraar..' Plots werd ze onderbroken door haar vader die binnen was gelopen. 'Bess, je moet meekomen. Nu. En Zora jij mag ook meekomen' zegt hij met paniek in zijn stem. Niet boosheid, nee, het was duidelijk paniek. 'Wat is er?' vraagt Bess ongerust. 'Het is je moeder, ze is..' meer komt er niet uit omdat hij in tranen uitbarst.
Hij loopt vervolgens weg. We lopen hem maar achterna. Hij doet de deur van de auto voor ons open. Zelf gaat op de bestuurdersstoel zitten. Hij begint heel langzaam en rustig te rijden. Ik kijk Bess aan en ze kijkt terug. In onze ogen is de schrok te zien. Daan rijdt nooit rustig, hij racete altijd in zijn auto. Vaak sneller dan is toegestaan. En nu rijdt hij 20 km/u langzamer dan de snelheidslimiet. 'Wat is er met Fiona?' vraag ik, in mijn stem is duidelijk angst te horen. 'Ze is aangereden en ligt nu in het ziekenhuis. Nog steeds in levensgevaar' zegt hij. 'Hoe lang al?' vraagt Bess angstig. 'Nog maar enkele minuten. Ik hoorde het ook pas net' zegt hij. De rest van de rit wordt er helemaal niks gezegd. Het enige wat er te horen is gesnik. Van ons alle drie, ook al is Fiona niet echt mijn tante, ze was wel echt een super mens. Iedereen mocht haar. 'Weten Thijs en Carolien al?' vraag ik als we bij het ziekenhuis aangekomen zijn. Hij knikt. Wij lopen naar binnen en gaan bij de receptie staan. 'Waar ligt Fiona Zwart?' vraagt Daan in een adem. 'In kamer 532. Als uw die lift neemt' ze wijst de lift achter ons aan 'En dan naar de derde verdieping gaat. Dan gaat uw meteen recht, en dan de tweede links en dan ziet uw de kamer al snel' zegt de vrouw van de receptie. 'Dank je' zeg ik nog even snel als de rest al naar de lift toe lopen. Ik loop ze achter. Er wordt niet veel gezegd. In de lift. Vervolgens in de gang waar we eerst recht gaan en dan de tweede links en iets later staan wij voor kamer 532. Daan legt zijn hand op de deurknop zonder hem echt naar beneden te drukken. Dan druk hij hem snel naar beneden en zwaait hij de deur open. En daar zien we Fiona al. Ze ziet er niet uit. Overal zitten blauwe en donkere wonden. Je kan de bandsporen nog zien. Ze lijkt ook helemaal weg van deze wereld. Maar het vreemdste van alles is nog dat er een vreemde jongen bij haar bed zit. Hij heeft een veel te groot shirt aan en een pet op, hij. Verder kan ik het niet goed zien vooral omdat hij naar beneden kijkt. Als we dichterbij zie ik dat het Tom Kaulitz is. Bert heeft echt te veel foto's van hem laten zien. Alsof ik hun ineens wel leuk ga vinden als ik veel foto's van hun heb gezien. Als hij ons opmerkt staat hij op en zegt 'Sorry, ik ...'
Er zijn nog geen reacties.