7

“ja, dat klopt. Wat vind je ervan?”vraagt Esme. Ik kijk haar vol ongeloof aan. ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Het komt zo, zo snel. Ik kan het echt niet geloven. Ik heb een nieuwe familie. Ik heb broers en zussen, dat gene dat mijn grootste wens is. “ik vind het geweldig. Heel erg bedankt” antwoord ik en ik geef haar een knuffel. We stappen uit de auto en lopen naar de voordeur. Esme doet de voordeur open en we stappen naar binnen. Meteen wordt ik omhelst.
“ik ben zo blij dat je er bent!”zegt Alice enthousiast. “ik ben ook zo blij” zeg ik en ik sla mijn armen om haar heen. We springen allebei van blijdschap. Na een tijdje heb ik er genoeg van en laat ik haar los. Achter Alice zie ik Jasper, Emmet, Rosalie, Edward en Bella staan. Even verbaast het me dat Bella er ook staat, maar ik vind het niet erg. Het is eigenlijk ook wel logisch, ze is de vriendin van Edward. Natuurlijk willen ze bij elkaar zijn.
ik geef iedereen een hand of een knuffel. Alleen geeft Emmet mij eerder een stevige knuffel voordat ik hem een hand kan geven. Ik stik bijna in de armen van Emmet. “Emmet, ze stikt bijna” zegt Edward. Emmet laat me los. Ik kijk Edward dankbaar aan. Als hij dat niet had gezegd, was ik nu dood.
Nadat ik iedereen heb gehad, zegt Esme: “zullen we naar de woonkamer gaan”. Iedereen knikt en we lopen naar de woonkamer. Ik volg iedereen maar, want ik heb geen idee waar ik heen moet. Duh… ik ben hier nog nooit geweest.
Als we in de woonkamer aankomen gaan we op de bank zitten. Ik ga naast Emmet en Edward zitten. “Tess, wil je wat drinken?” vraagt Esme. “ja, graag” zegt ik. Esme loppt weg, naar de keuken. Even later komt ze terug met een glas drinken. Ik pak het glas aan en drink het langzaam op. Overal zijn gesprekken aan de gang. Ik let niet op waarover ze gaan.
“Tess, wil je een keer met me shoppen?” vraagt Alice. Opeens is iedereen stil, om bang van te worden. Dat door een vraag iedereen stil is… “ja hoor, Alice. Maar de komende tijd nog niet” zeg ik. “ik waarschuw je alvast, als je met Alice gaat shoppen, ga je niet een paar kleren kopen. Je koopt gelijk een hele garderobe” zegt Emmet. Alice steekt haar tong naar Emmet uit. “zo erg is dat toch niet. Ik heb wel wat nieuwe kleren nodig”zeg ik. “eindelijk iemand die het niet erg vind om met mij te shoppen” zegt Alice overdreven sarcastisch.
Ondertussen is Carlisle thuis gekomen. “hebben jullie Tess al rondgeleid?” vraagt hij. “nee, maar dat doe ik wel” zegt Alice voordat ook maar iemand kan reageren. Alice staat op en trekt me aan mijn arm op.
Ik schrik even, omdat haar huid ijskoud is. Na een paar seconden ben ik daarover heen en loop ik met haar mee de trap op. We komen langs allerlei deuren. Alice zegt van wie die kamer is of waarvoor de kamer is.
We zijn eindelijk aan het einde van de gang gekomen. Wow, wat is dit huis groot. Ongelofelijk dat dit huis me nog nooit is opgevallen. “en dit is jou kamer” zegt Alice bij de laatste deur. Ze doet de deur open en ik loop de kamer in.
De muren zijn violet, maar dan heel licht. Een kant van de kamer is helemaal van glas, daardoor heb je een prachtig uitzicht. In de kamer staat een prachtig tweepersoons bed met een hele dikke matras. Ook staat er een groot bureau met mijn laptop erop, een grote stoel en een TV met Dvd-speler. Er zijn boekenplanken opgehangen met daarop foto’s, boeken en Dvd’s. ik zie dat er nog een deur in de kamer is. Ik loop er naar toe en doe hem open. Het is een gigantische inloop kast, helemaal gevuld met kleren. Ik doe de deuren weer dicht en kijk nog even verder. Al mijn waardevolle spullen zijn hier. Dit is echt een droomkamer. Het is prachtig.
“en hoe vind je het” vraagt Alice. Ik draai me om, om haar aan te kijken. “het is echt heel mooi” zegt ik oprecht. “daar ben ik blij om” zegt Esme die net de kamer is binnen gekomen. Nu zie ik dat Edward en Bella er ook zijn. “heel erg bedankt”zeg ik en ik geef Alice en Esme een knuffel.
Mijn maag knort opeens. Ik voel mijn hoofd rood worden. Ik heb eten voor je klaargemaakt” zegt Esme. Ik loop samen met de anderen naar de keuken. Daar staat een bord met pasta voor me klaar. Met een zucht ga ik zitten. Ik heb echt heel veel pijn aan mijn voeten. Ik heb het vandaag echt gehad met lopen.
Hongerig begin ik aan mijn pasta. Bella zit bij me en drinkt ondertussen wat water. Als ik halverwege ben vraag ik aan Bella: “blijf jij hier ook slapen?” “nee, ik moet terug naar mijn eigen huis. Mijn vader vindt dat niet goed”. “waarom niet?” vraag ik nieuwsgierig. “omdat ik een tijd geleden, toen de Cullens even weg waren, naar Edward ben geweest zonder toestemming” “balen, zeg” “ach, mijn vader houd gewoon heel veel van me en hij was toen heel ongerust” “begrijpelijk”. Ik eet mijn pasta verder op.
Als ik mijn pasta op heb kijk ik op de klok. Het is tien uur. Ik gaap. Wat vliegt de tijd toch. “zal ik je naar bed brengen?” vraagt Emmet. “eh, ja graag” zeg ik, niet wetende of ik Emmet alleen wel kan vertrouwen met zijn humor en plagerijen. Emmet loopt naar me toe en tilt me op. Op de manier als een sprookjesprins zijn prinses draagt. “slaap lekker allemaal”zeg ik nog snel voordat Emmet met mij de trap op loopt. Als Emmet in mijn kamer is legt hij me op bed. Ik zie dat er al een pyjama ligt. Heeft Alice vast gedaan. Emmet gaat de kamer uit. Voordat hij de deur dicht doet zegt hij nog: “slaap lekker”. “jij ook” zeg ik terug terwijl de deur al dicht zit. Ik doe de pyjama aan en ga in bed liggen. Al snel val ik in slaap.