My life would suck without you - 3.4

      “Waar is de rest?” Olivia had zich op het aanred gezet toen Niall, met een slaapkop, de keuken binnen wandelde.
      “Ze zijn gaan winkelen” ze nam een slok van haar koffie.
      “En waarom ben ik niet mee?”
      “Ze wouden je niet wakker maken, of nee, ik heb hen gezegd dat ze je niet wakker mochten maken. Moet je ook een tas koffie hebben?” Niall knikte en zette zich dan op een van de keukenstoelen.
      “Alsjeblieft” Olivia zette zich recht tegenover Niall aan de tafel en keek hem onderzoekend aan.
      “Hangt er iets op mijn gezicht?” de oh zo bekende grijns verscheen op Nialls gezicht.
      “Nee”
      “Waarom bekijk je me dan zo?”
      “Zomaar” het was waar wat ze zei, ze was zomaar naar Niall aan het kijken. Haar ogen namen alle stukjes van zijn gezicht precies op. Elk sproetje bekeek ze.
      “Olivia?” Niall zwaaide met zijn hand voor haar ogen, zodra hij zijn hand weg haalde merkte hij dat haar ogen recht in de zijne boorden. Twee donker bruine ogen keken hem aan. Deze twee ogen werden omlijst door lange wimpers, waardoor er iets engelachtig over haar gezicht leek te hangen.
      “Niall?” Olivia moest lachen. Nialls ogen haakten zich uit die van Olivia los en gingen naar haar lippen, die net zijn naam uit gesproken gehadden.
      “Ja?”
      “Deze keer was jij aan het staren” ze keek hem glimlachend aan, waardoor hij niets anders kon doen dan schaapachtig terug glimlachen. “Gaat het?” hij knikte, het ging toch met hem of niet? Zijn keel voelde iets te droog aan en hij nam snel een slok van zijn koffie. Maar zodra zijn ogen de hare weer vonden werd zijn keel weer droog. Wat was er met hem aan de hand? “Je bent toch zeker dat het gaat?” Olivia keek de jongen bezorgd aan.
      “Ja ja, euhm ik denk dat ik me misschien beter is moet gaan omkleden” Niall wierp een blik op zijn kleding en merkte dat hij enkel in boxershort en T-shirt de keuken was binnen gekomen.
      “Dat kan je gaan doen, je weet de badkamer zijn?” Niall knikte, dronk zijn koffie op en verliet de keuken. Olivia’s gedachten bleven bij Niall zitten. De manier waarop hij haar aan gekeken had, had ze nog nooit mee gemaakt. In zijn ogen had ze verbaasdheid, twijfel en nog iets gezien. Iets waar ze haar vinger niet op kon leggen. Ze schoof haar stoel achteruit waarna ze op stond en aan de afwas begon. Louis en zij hadden geen afwasmachine gekocht omdat ze toch maar met twee waren en eigenlijk was ze nog het meeste van de tijd alleen. Waarom zou je dan een afwasmachine moeten hebben?
      “We zijn terug thuis” Louis zette twee zakken op de tafel en pakte, zonder Olivia er achter gevraagt had, een handdoek zodat hij, alles wat zij al afgewassen had, kon afdrogen. “Is Niall al wakker?”
      “Ja, hij is nu in de badkamer denk ik” Olivia keek naar buiten door het keukenraampje. Het was niet heel erg groot maar door dat raampje had ze het perfecte zicht op hun tuin.
      “Olivia is er iets?” Olivia was veel stiller dan Louis gewoon was, ze keek voor zich uit en een denkrimpel stond in haar voorhoofd afgebeeld.
      “Nee, ik was gewoon aan het na denken” ze wende haar blik van de tuin af en keek Louis dan glimlachend aan. “Dank je dat je wilt helpen”
      “Dat is graag gedaan” dankzij Louis was de afwas nog geen vijf minuten later klaar en konden Olivia en Louis bij de jongens gaan zitten.
      “En wat hebben jullie allemaal gekocht?”
      “Niet speciaal, een paar T-shirts enz” Harry haalde zijn schouders op.
      “Waar is Niall?” Zayn keek de kamer rond maar kon nergens zijn blonde vriend zien. “Ligt hij nog te slapen?”
      “Nee, hij zit in de badkamer”
      “Correctie, ik zat in de badkamer” opgefrist en met natte haren wandelde Niall de kamer in. “Hebben jullie me gemist?” de oh zo bekende grijns stond rond zijn lippen.
      “Moeten we daar eerlijk op antwoorden?”
      “Wat ben je toch lief, Liam” Niall plofte tussen Liam en Zayn in de zetel. “En, wat gaan we doen vandaag?”
      “Ik heb werkelijk geen idee, ik bedoel jullie hebben de stad al gezien. Wat kunnen we eigenlijk doen?”
      “We kunnen gaan poolen”
      “Gaan wat?” Zayn keek Olivia raar aan.
      “Poolen, een soort van biljarten” nog steeds keek Zayn Olivia raar aan. “Je begrijpt het wel eens je het spel aan het spelen bent” ze wuifde met haar hand als teken dat het niet belangrijks was.
      “Dat lijkt me nog een goed plan, het is beter dan hier een hele dag in de zetel te liggen” Louis was al recht gesprongen. “Hup hup, ik wil vertrekken”
      “Rustig, we hebben alle tijd” zo traag mogelijk stond Harry recht.
      “Pest me niet” Louis porde Harry en huppelde, Niall begon te grinniken zodra hij dat zag, naar de voordeur.
      “Ik denk dat we beter ook recht staan voo hij zonder ons vertrekt” Olivia stond op, vond onder de bank nog een paar hakjes en wandelde samen met de jongens mee in de richting waar Louis stond.
      “Klaar?”
      “Klaar” Louis haakte zijn linkerarm door die van Olivia en zijn rechterarm door die van Harry. “Dan vertrekken we”

Vraagje, moet ik de titel aan passen en er bij zetten dat het een Niall story wordt of stoort het niet? Of moet ik het in de inleiding zetten, zodat mensen weten over wie de story gaat gaan? Wat vinden jullie het makkelijkste? Dat jullie weten over wie de story gaat gaan of het gokken? Sorry voor de moeilijke uitleg ^^
Ps: Wisten jullie dat deze story maandag exact een maand geleden was dat ik het eeste deeltje geactiveerd heb (; ?
Pss: Ik ken deze geweldige story, het is wel een Jacob Black story, en ik vind dat de schrijfster eindelijk haar 40ste abo verdient. Dus ik ga reclame maken, willen jullie deze story alsjeblieft eens lezen?
Psss: Ik heb 21 abo's ! Dank jullie wel (: