Chapter 3: Kidnapped

Die week tekende Naminé nog veel meer. Haar hele kamer was gevuld met haar tekeningen. De meeste hingen aan de muur, maar sommige slingerde ook op de grond of lagen op de lange tafel. Er kwam steeds 1 personage terug in elke tekening: De jongen met het bruine stekelhaar. Sora heet hij volgens Naminé. Als een soort verhaal waren er overal tekeningen van hem. Meestal werd hij vergezeld door 2 anderen op de tekeningen. Goofy en Donald volgens Naminé. Net toen Naminé bijna klaar was met een tekening van een roodharig meisje, klonk achter een vreemd geluid. Langzaam draaide ze zich om en zag ze een lange man met een zwarte jas aan. Zijn gezicht werd bedekt door een capouchon waardoor je niks erdoor zag. Naminé kreeg de rillingen van deze griezelige vertoning.' Dus hier verstop je je' zei de man.' Huh?' ze Naminé met een verbaasde toon. De man bewoog zijn hand boven zijn hoofd en deed zijn capouchon af. Een gezicht van een man met lichtroze haar verscheen en hij keek Naminé met een doordachte blik aan.' Erg eenzaam is het hier. Heb ik gelijk Naminé?' zei hij. Naminé stond versteld.' Hoe weet je mijn naam?' zei ze nog steeds verstijfd van angst.' Ik weet alles' zei hij, en wees naar een van de tekeningen van Sora.' Ik geloof dat je hem graag zo willen ontmoeten. Waarom gaan wij niet naar hem toe?' zei hij met een uitgestoken hand. Naminé keek met grote ogen naar hem.' K....kan dat?' zei ze.' Natuurlijk. Dat wou je toch graag? Hem ontmoeten?'. Toen hij die zin zei verschenen om Naminé allemaal witte wezens. Ze zagen er bijna uit als mensen. Opeens voelde Naminé een arm om haar pols die haar meetrok.' Laat....Laat me gaan!' zei ze. Maar toen ze dat zei was ze al in een zwart gat verdwenen waarin de man verscheen.