Op het moment dat Eve een vloek over ons wil uitspreken, verdwijnen we, om in mijn huis weer te verschijnen.

Eve:
’ Verdomme’ Mompel ik kwaad, ‘Jij! Vuil kreng!’ Ik kijk naar het lijk, zo snel al… Eigenlijk was het helemaal niet mijn bedoeling om haar dood te laten gaan… Ik voel een brok in mijn keel. Tom snikt hard, ‘Mijn meisje…!’ ‘ Tom laat dat lijk gewoon’ Zeg ik zo rustig mogelijk. Snel sla ik de deur dicht en laat me op de bank neervallen. Soms wens ik dat ik liever weer terug bij me familie was… Maar ik zou hen alleen maar in gevaar brengen. Ik verstop me gezicht tussen me handen en begin zacht te huilen. Ik hoor iemand de woonkamer binnen komen, het is Tom. Ik was vergeten de deur dicht te doen. Ik kan zijn woede en verdriet voelen. Hij pakt me kwaad bij me kraag en trekt me overeind, ik gil waarneer ik een vuist op me af zie komen die ik niet veel later goed voel. Dan herinner ik me weer dat ik magie heb en met een handbeweging vliegt hij tegen de muur aan.

Reageer (5)

  • Sucrose

    whaha xD
    snel verder
    -x

    1 decennium geleden
  • Chara

    snel verderr
    xx

    1 decennium geleden
  • ShadowNight

    dat was wel raakxD
    verder

    1 decennium geleden
  • AngelDiamond

    oh snel verder bitte <3

    1 decennium geleden
  • Eef95

    In ieder mens (of heks) schuilt iets goed. Het is nu nog de vraag of ze het zelf beseffen.xD

    snel verder

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen