~003~

Ambrosine POV

Met z'n drieën naast elkaar paraderen we door de drukke straten van London. Het is weer zo'n typische dag voor mij en mijn zussen. Vannochtend vroeg zijn we al weg gegaan, net zoals de meeste dagen deze zomervakantie. Gelukkig komt september in zicht, wat betekend dat we binnenkort eindelijk terug kunnen keren naar Hogwarts, een magische school voor heksen en tovenaars. Mijn zussen, Elle en Elaine, en ik zijn sinds het eerste jaar op Hogwarts minder close. Ieder ging zijn eigen weg, kreeg eigen vrienden en beleefde verschillende avondturen. Maar iets in me zegt me dat - dat niet voor lang meer zal duren. Misschien heeft het iets met de droom te maken die ik begin deze vakantie had. Natuurlijk was het maar een droom, maar het leek zo realistisch... Na die nacht was het niet alleen ik die vreemd deed, ook mij zussen waren afstandelijker. Net als of ieder van ons zich in haar eigen wereldje schuil hield. Normaal gesproken vertellen we alles aan elkaar, zelfs nu nog, maar die droom... Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om er over te spreken. Het liefst wilde ik er niet eens aan denken, maar dat gaat nou eenmaal niet zo makkelijk.
Mijn gedachtens gaan naar mijn beste vriendin Brittany Baldizi, integenstelling tot onze familie, is haar familie een volbloed tovenaars familie. Onze ouders zijn Dreuzels, wat mijn gedachten over de droom toch wel wat veranderden toen ik de volgende dag er over na dacht. Voldemort zou nooit hulp willen van heksen met Dreuzel ouders. Britanny zit net als ik in Huffelpuf, vandaar ook dat we goed met elkaar op kunnen schieten, maar ik weet niet of ik zal zo ver ben om iemand over deze droom te vertellen...
'Wat zullen we gaan doen?' Elaine kijkt Elle aan mij vragend aan. Zuchtend haal ik mijn schouders maar bedenk me dan. 'Ik heb trek in een ijskoffie, jullie ook?' De twee meiden knikken enthousiast naar me en trekken me dan al snel mee naar de dichtsbijzijne de koffiezaak.