With pleasure ~ CB - 59

In het vliegtuig besluit ik mijn ogen te sluiten en val snel genoeg in slaap. Diep slaap ik alleen niet. Het geroezemoes van de mensen in het vliegtuig houden mij wakker en gunnen mij de rust niet die mijn lichaam wil. Een aantal zinnen van de twee personen naast mij dringen mijn oren binnen en probeer ze te verdringen, of..ben ik het wel die het probeert? Ik open mijn ogen en draai mijn ogen naar zijn hoeken. Een vrij vlezige vrouw zit naast me met een iellige man naast haar. Oke de man had wel spieren maar naast haar leek hij op een zielig hoopje verdord gras. Ze smiespelen tegen elkaar en ik weet zeker dat ze het over mij hebben aangezien de woorden 'flaco' en 'persona anoréxico' naar voren komen. Dankzij mijn vader kon ik Spaans en wist ik dat het 'graatmager' en 'anorexia persoon' betekend. 'Beter graat mager dan moddervet.' Sis ik en kijk de vrouw even hatelijk, vanuit mijn ooghoeken aan. Normaal had ik geen problemen met de zo genoemde dikke mensen, maar als mensen over mij smiespelden dan kun je het vergeten.

Wanneer we eindelijk zijn geland kan mijn geluk haast niet op, zo snel als het maar kan loop ik het vliegtuig uit, haal mijn koffers van de band zodra die voorbij komen en loop naar de gate toe. Ik had er goed aan gedaan om een spijkerbroek met een shirt met lange mouwen aan te doen aangezien hier niemand in korte kleren liep. Allen droegen ze dikke kleren. Ik was benieuwd of de mannen het op zouden merken dat ik kleinere hakken droeg. Ze waren cognacbruin, net als mijn brede riem. Eenmaal ik de gate uitloop, weg van de drukke mensenmassa die een bepaald persoon staan op te wachten, nemen zwarte vlekken mijn zicht over. Verwoed knipper ik mijn ogen en focus me op het zicht voor me waar ik Strify en Shin al zie verschijnen. Snel genoeg zien ze me en steken hun hand al op, maar voor ze deze goed en wel in een zwaai kunnen omzetten lig ik al tegen de grond. Het ging allemaal zo snel en tegelijkertijd ook zo langzaam. Die zwarte vlekken werden donkerder en maakten mijn hoofd licht. Het bloed leek uit mijn lichaam gezogen te worden en mijn spieren leken wel appelmoes. Met een klap sla ik tegen de grond. Een dof, suizend geluid in mijn oren mengt zich met een klagende mauw van Max, rennende voetstappen, wat gegil en de stemmen van Strify, Shin en een ander persoon.