'003 || Friendship, or true love?
Alle vijf zeiden we tegelijk; "WAT!?" Gustavo was helemaal verward, dat was ik ook. "Jullie kennen elkaar al?!" Zei Gustavo boos. Kendall, Logan en Carlos keken me verbaasd aan. James keek naar de grond. Had ik die jongen echt gekwetst? Nee toch? "Ja, we hebben elkaar ontmoet in het zwembad.." Mompelde James. James keek me even aaan. Ik glimlachde naar hem, in de hoop dat ie merkte dat het me speet. Maar hij keek snel weer naar de grond. Damn. "Jongen, ga maar weer verder zingen. James, dit keer harder!!" Schreeuwde Gustavo. Gustavo moest een vreselijke producer voor hen zijn. Ik ging op een stoeltje zitten. Mijn ogen waren de hele tijd op James gericht, ik luisterde niet eens wat ze zongen. Toen kwamen de jongens de 'zangkabine' (of iets dergelijks?) uit. Ik werd rood toen ik merkte dat James zo naast hem stond. "Sorry.." Fluisterde ik. Hij keek me aan, met zijn warme, bruine ogen. "Waarvoor?" Zei hij. Nu drong het me pas echt door; Ik hoef helemaal geen sorry te zeggen. Hij moest sorry zeggen, voor die achterbakse opmerkingen! "Ja, eigenlijk weet ik dat zelf ook niet. Misschien moet jij sorry zeggen, voor die achterbakse opmerking van je?" Ik zei het iets te luidt, waardoor Gustavo, en de andere 3 jongens mij en James aankeken. Hij zuchtte. "Sorry?" Zei hij zwakjes. "En zeg het nu maar alsof je het teminste een beetje meent?" Zei ik. "Pff, hier heb IK geen zin in hoor?" Zuchtte James. "Ja, maar je gaat wel extra zielig doen? Naja, ik ben blij dat ik de eerste dag al weet met wie ik vooral NIET moet omgaan." Zei ik. Ik liep de kamer uit. Ik hoorde Gustavo nog net schreeuwen; "IK WIL NIET DAT JULLIE IN DE BUURT KOMEN VAN BROOKE, BEGREPEN!!?"
Het was avond. Ik zat in mijn uppie een tijdschrift te lezen in de lobby. Het was hier echt vreselijk. Het enige wat hier fijn was waren de overheerlijke milkshakes. Ik sloeg de bladzijde om en nam een slok van mijn milkshake. Opeens keek ik op. James zat naast me. Ik deed alsof ik hem niet zag, maar het was te laat. Hij glimlachde lief. "Sorry.." Zei hij zachtjes. Ik wist dat hij het meende. "Ja, mij ook.." Mompelde ik. "Nee." Ik keek op. "'Nee' wat?" Ik begreep hem niet. "Je hoeft je niet te verontschuldigen, het was logisch dat je zo'n opmerking terug maakte. Ik grinnikte een beetje. "Naja, is het bij deze vrede?" Zei ik. Hij knikte. Er viel een stilte. "Dus jij bent de dochter van Gustavo?" Vroeg hij. Ik knikte pijnlijk. "Ja.." Ik werd rood en keek naar de grond. Hij lachte een beetje. "Leuk?" "Hm. Ik had weinig contact met hem.." Mompelde ik. Ik keek op. "Eigenlijk mogen we toch.. Niet met elkaar praten?" Vroeg ik me af. Hij grinnikte lief. "Wij doen nooit wat Gustavo zegt." Fluisterde hij. Ik lachde. "Gelukkig maar." Was dit het het begin van een mooie vriendschap, of meer dan dat?
Het was avond. Ik zat in mijn uppie een tijdschrift te lezen in de lobby. Het was hier echt vreselijk. Het enige wat hier fijn was waren de overheerlijke milkshakes. Ik sloeg de bladzijde om en nam een slok van mijn milkshake. Opeens keek ik op. James zat naast me. Ik deed alsof ik hem niet zag, maar het was te laat. Hij glimlachde lief. "Sorry.." Zei hij zachtjes. Ik wist dat hij het meende. "Ja, mij ook.." Mompelde ik. "Nee." Ik keek op. "'Nee' wat?" Ik begreep hem niet. "Je hoeft je niet te verontschuldigen, het was logisch dat je zo'n opmerking terug maakte. Ik grinnikte een beetje. "Naja, is het bij deze vrede?" Zei ik. Hij knikte. Er viel een stilte. "Dus jij bent de dochter van Gustavo?" Vroeg hij. Ik knikte pijnlijk. "Ja.." Ik werd rood en keek naar de grond. Hij lachte een beetje. "Leuk?" "Hm. Ik had weinig contact met hem.." Mompelde ik. Ik keek op. "Eigenlijk mogen we toch.. Niet met elkaar praten?" Vroeg ik me af. Hij grinnikte lief. "Wij doen nooit wat Gustavo zegt." Fluisterde hij. Ik lachde. "Gelukkig maar." Was dit het het begin van een mooie vriendschap, of meer dan dat?
Reageer (1)
zo leuk hoop op de volgende
1 decennium geleden