#1 The beginning

Genevieve

'Hey, Cella, opstaan!' Ik stond bij het bed van mijn tweeling zus, die haar deken over zich heen sloeg.
'Cella, we gaan naar Hogwarts vandaag, sta ohop!!'
'Umge l-laat me slapen umm' zei Darcella slaperig.
Ik pakte een glas water van haar nachtkastje, sloeg Darcella haar deken van haar af, en gooide het glas water in haar gezicht.
'AAHHHHHH' met een schok sprong Darcella overeind.
'Zo, nu je wakker bent, ga je douchen, we gaan over 2 uur naar Hogwarst.'
Darcella keek me boos aan en liep naar de badkamer.
Ik liep naar mijn kast en pakte een skinnyjeans en een roze shirt, en deed die aan. Ik liep naar beneden en gaf mijn moeder een kus op haar wang. 'Goedemorgen, mam, waar is pap?' Vroeg ik.' Hij is even de auto halen', zei mijn moeder. Darcella kwam naar beneden en pakte een broodje van de schaal en zei met volle mond;'goebemorge babm'. Bijou lachte en zei; jij ook goebemorge'
Ik lachte en pakte ook een broodje van de schaal en ging zitten aan tafel en ging mijn brood eten.
Darcella daarin tegen liep door naar de bank, zette de tv aan en ging op de bank eten met haar voeten op de salontafel.Zo ging het elke ochtend
'Hebben jullie je koffers al ingepakt en klaar gezet?' Vroeg hun moeder.'Ja' klonk het in koor. Ik was klaar en stond op en liep naar boven om mijn hutkoffer te pakken, tewijl Darcella bleeft zitten.' Kom Cella, de hutkoffers moeten naar beneden.
Darcella stond zuchtend op, en liep achter me aan.
Toen we boven waren pakte ik mijn koffer, en wou het slepen, maar Darcella trok me weg.' Wat doe-' 'Kijk, ik kan de koffers naar beneden laten zweven' zei Darcella. Ze keek naar haar koffer en die van mij en maakte een raar gebaar met haar handen en de koffers vlogen omhoog.'Kijk uit!' Zei Darcella die me naar achter duwde, zodat de loodzware koffers niet tegen me aanknalde en liep naar de trap met de koffers voor zichuit zwevend. Toen we beneden stonden met onze koffers, kwam onze moeder de woonkamer uit.'Zow, dat is snel, hoe hebben jullie dat gedaan?' Ik en Darcella keken elkaar aan, en we begonnen te lachen. Onze moeder kijkt ons lachend aan en loopt hoofdschuddend weer naar de woonkamer. De belgaat. 'IK DOE WEL OPEN!!' Schreeuwen Darcella en ik tegelijk.