Chapter 25. Magone

Reageer (3)

• Square

  Hey, je bent al bij 25. :'D
  Nu moet je dat alleen nog verdubbelen. En dan dat weer verdubbelen. En nog eens, en als je dan toch eenmaal op dreef bent kom je vast gemakkelijk bij de vierhonderd.
  
  En ik geloof niet dat je iemand nog in de war kunt brengen door de naam van zijn overvaller niet te noemen, tenzij je ons echt heel erg verrast door het níét Rionai te laten zijn.
  Maar goed, nu zijn ze dus met z'n tweeën in een groot, leeg bos, bij een heerlijke appelboom en met prachtig weer, en de hele dag nog voor zich. Bovendien hebben ze allebei alleen nog aan elkaar gedacht na hun afscheid van de vorige keer, en zijn ze beide verliefd, of hard op weg daarnaar. Dat is toch een perfect vooruitzicht voor een mooie middag samen, of niet?

  1 decennium geleden
• Wynter

  sdxyvfjnkdschsfnmdzjicvbhkjsadsoikjnvmdc. Ik ben nu hyper en ik wil heeeeeeel gaag dat je verder schrijft. Dit verhaal is echt amazing en ik kan niet wachten tot hij echt bestaat (als boek, als je dat gaat doen).
  Gehehe, Rionai

  1 decennium geleden
• Quirinius

  Ghehehehehehe benieuwd of ie nou verbaast is door het feit dat zij het is of omdat ze een boog heeft -ja we gaan er vanuit dat het rionai is, als ik het goed spel, naja spelling is nooit mn sterkste vak geweest
  Maar, moest de tuinknecht niet met hem mee lopen?
  
  Anyway, snel weer verder hou echt van je verhaal <9999

  1 decennium geleden