15

Zo zachtjes als mogelijk is, sluit ik de deur, en veeg over mijn wang.
Geschrokken kijk ik naar mijn hand, waar een waterdruppel aan mijn ringvinger hangt, en langzaam over mijn hand naar beneden glijdt.
Heb ik gehuild? Waarom?
Ik kijk om. Naar de dichte deur, en draai mijn hoofd meteen weer om.
Mijn vader staat boven aan de trap.
'Elena, wat doe je...?'
Hij ziet de dichte deur, en zijn gezicht ontspant.
'Ligt je moeder te slapen?' Fluistert hij.
Ik knik vaag.
'Waarom?' vraag ik zacht.
Hij wijst naar beneden.
Ik snap er niks van, maar dan bedenk ik dat we beter beneden kunnen gaan zitten