Voorzichtig steek ik mijn hoofd om de rand van de deur.
Het is schemerig in de kamer. Eerst zie ik niemand, maar dan zie ik mijn moeder.
Een kleine lichtstraal sluipt de kamer in, tussen de gordijnen door.
De lichtstraal valt op mijn moeders gezicht, en ik zie haar wangen glimmen.
Haar haar ligt in slordige plukken in haar gezicht
Ze slaapt... En voor het eerst in mijn leven, heel even maar, heb ik zin om haar heel stevig te omhelzen.

Reageer (2)

  • Oblivisci

    Super!!

    1 decennium geleden
  • EpicProngs

    awwww, ze is gwn eenzaam!!!
    (H)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen