~001~

Mijn koffer was gepakt en ik liep naar beneden toe om te melden dat ik naar bed ging. Mijn ouders gaven volgens mij echt niks om me en reageerde dus ook niet toen ik terug naar boven liep. Ik deed mijn avondritueel en ging op bed liggen. Vrijwel meteen viel ik in een diepe slaap. Ik werd wakker door gebonk op de deur en hoorde dat mijn moeder van beneden riep dat we moesten gaan. SHIT! ik had me verslapen. Zo snel als ik kon deed ik mijn make-up op en deed ik mijn kleren aan. Ik pakte mijn koffers en liep naar de trap toe. Mijn eerste koffer gooide ik zo van de trap af en de tweede legde ik schuin op de trap neer waarna ik er boven op ging zitten en naar beneden schoof. Met een topsnelheid raakte ik eerst mijn andere koffer en daarna de muur. Ik ging weer recht staan, pakte mijn koffers op en liep weg alsof er niks gebeurt was. Ik wist dat als mijn moeder dit zou zien dat ze verschrikkelijk boos zou worden. Ik zette mijn spullen in de kofferbak en ging achterin zitten. Toen we aanreden pakte ik mijn oortjes+iphone en zette muziek op. De hele rit heb ik muziek zitten luisteren en uit het raam gestaard. Toen ik het bordje la push voorbij zag komen zette ik mijn muziek uit en keek ik rond in de auto uit het raam. Het was hier veel kleiner dan Londen. We kwamen op de parkeerplaats aan en mijn vader parkeerde de auto. We stapte uit en begonnen op een stukje gras onze tent op te zetten. Een tent voor mijn ouders en een voor mij. We gingen even de omgeving verkennen en daarna slapen. We hadden de hele dag in de auto en op de boot gezeten. Ik werd wakker geschud door mijn ouders. "waarom ben je nog niet wakker? Wat ben je een lui kind!" riep mijn moeder in mijn oor. Ik legde mijn hoofd onder mijn kussen, maar dat was een grote fout! Ik voelde de punt van de schoen van mijn moeder in mijn ribben steken. Ik keek op en zag dat ze nog een keer uithaalde. Zo snel als ik kon rolde ik opzij zodat ze me net niet raakte. Ik stond snel op en begon me aan te kleden. Mijn moeder was alweer weg en ik liep rustig naar buiten. Mijn ouders waren nergens te vinden. Wel lag er een briefje op een tafeltje met een steentje erop zodat het niet weg zou waaien. "annelynde, je vader en ik zijn een dagje naar een stad, jij red je wel... We eten ook in de stad en zijn pas laat thuis!" ik vouwde het briefje op en stopte het in mijn zak. Ik keek rond en zag dat ze de auto hadden laten staan. Ik liep naar de tent van mijn ouders en zocht naar de sleutels. Toen ik ze had gevonden deed ik de tenten dicht en rende ik naar de auto, waar ik instapte en meteen weg reed.