4

Ik bladerde wat in een tijdschrift. Emely zat wat op haar laptop te doen. Ik hoorde haar vingers over de toetsen zweven. Ze kon snel te werk gaan met computers. Ik hoorde haar typen, en even later lag ze in een deuk. Ik trok een wenkbrouw op. "Emely gosh, wat lach je zo hard?" Ik klonk geïrriteerd, maar zo was het niet bedoelt. Emely ging er niet op in. Ze was te druk bezig met haar scherm. "Em?" probeerde ik opnieuw. "Hm, sup Rosy?" vroeg ze, nog steeds met haar ogen op haar doel. 'Wat ben je aan het doe-hoen?' Ik had haar aandacht. Ze keek op met een glunderende, epic smile. "Ik heb een nieuwe crush," vertelde ze met een overdreven naar accentje. Ik grinnikte. "Vanwaar ken je hem?" vroeg ik nieuwsgierig. Het was niet zo buitengewoon voor Emely. Ze is een mooi meisje, en ze scoort wanneer ze wil scoren. "Gewoon, van op straat," antwoorde ze wanneer ze weer een berichtje ontving. Ik snapte er niets van. "Je komt een leuke gast op straat tegen, en je vraagt hem om zijn msn?" Emely gaf me een sarcastische, droge blik. "Nee gek kind, I'll explane." Nog even maakte ze haar zin af, klapte haar laptop dicht en kwam naast me zitten. Enthousiast begon ze te praten. "Kijk. Ik liep op straat en ik viel." Ik lag meteen al in een deuk. Typisch, zo typisch. "Nee, serieus!" Ze lachte ook even, maar veranderde weer into serieus. "Ik viel dus. Ik stond op en ik had pijn. Hij kwam me helpen. Om hem te danken gingen we naar een kroeg. En.. voila. Zo gebeurt dat." Ik keek een beetje verwaarloosd. "Dus als ik een jongen wil scoren, moet ik vallen?" vraag ik giechelend. Emely knipoogt. "Je moet gewoon zorgen dat je iemand meekrijgt in een zaakje. Dan moet je losjes en chill blijven. En als je door moet, dan vraag je zijn msn. That's it!" Ik vind het zo geweldig. "Hoe heet hij?" Emely glunderde. "Lander," sprak ze mooi uit. "Lander?" Ik vond de naam spuuglelijk, maar zei het niet. Het is echt zo een naam.. zo een naam van een persoon waar Emely op valt. "Heb je zijn nummer?" vroeg ik. "Doh, wat denk je zelf?" Tuurlijk had ze dat. "Morgen zie ik hem alweer, we gaan naar Vites. Is dat oke voor jou?" Vites? Emely ging uiteten met iemand die ze amper kon in Vites? Vites was gewoon gewaagd. Het is niets voor Emely, vind ik. Zij die altijd glazen omgooit.. "Maar schat! Jij zou dan zorgen voor avondmaal?" schoot me net te binnen. Emely dacht na. "Je kan wat afhalen?" Ik draaide met mijn ogen. "Er is een nieuwe afhaalchinees op de Stationmolenlaan," liet ze me weten. Ik stak sarcastisch mijn duim omhoog.