Proloog

Ik ben Lizzie, ik ben 17 jaar en een vuurmeester. Het is nu 500 jaar na de oorlog van vuurheer Ozaï en avatar Aang. Maar helaas, het is terug oorlog. De vorige avatar is net overleden, gedood in een gevecht, en de volgende zou geboren worden in de waternatie.
Ondanks mijn jonge leeftijd ben ik een van de beste vuurmeesters van onze natie. Er worden hier vaak toernooien georganiseerd, en ik was meestal bij de drie besten. Maar die glorie heeft ook een nadeel: ik werd gedwongen mee te vechten in de oorlog.
Na twee jaar training werd ik meegestuurd om te vechten tegen de Noordelijke Waterstam. Ik haatte de oorlog, maar ik had geen keus.

In het gevecht werd ik helemaal gek. Al die onschuldige mensen, mannen, vrouwen, kinderen werden zomaar vermoord. Ik vocht niet. Ik wilde niemand doden, en niemand viel mij aan. Toen de aftocht werd geblazen greep ik mijn kans. Ik verstopte me tussen enkele hutten. Het leger vertrok zonder mij.
Ik werd echter al snel gevonden door enkele watermeesters. Ik vocht niet terug, en ze namen me gevangen. Ze namen mijn uniform af en gaven me andere kleren. Niet veel later zat ik gevangen in een hut, mijn handen waren met stevige kettingen vastgemaakt. Ik wist dat ik zou kunnen ontsnappen als ik wilde, maar dat deed ik niet. Ik wilde niet vechten. Een week lang zat ik vast in de cel. Ik kreeg niet veel eten, maar wel genoeg om niet uit te hongeren. Mijn bewakers behandelden me ruw, maar dat kon ik hen niet kwalijk nemen.