[S.A.] Why?

Live is so hard, it hurts like hell!
Ik sta voor de spiegel, ik bekijk me eens goed. Heb ik niets wat een beetje opvalt, het zou toch niks uitmaken ze verzinnen altijd wel wat. Met tegen zin stap ik op mijn fiets. Ik zucht hard, ik wil niet naar school niet weer alle pesterijen aan horen. ik stap van de fiets af, en doe hem in het fietsen rek. Ik loop met tegenzin de school in, ik kan altijd nog terug naar huis en zeggen dat ik ziek ben. Ik doe de deur van de school open en hoor gelach van de al bekende bank komen, van de jongens uit je klas. Snel liep ik naar mijn kluisje, waarom kunnen ze niet iemand anders nemen die ze kunnen uitlachen. Ik propte met geweld, mijn jas in mijn kluisje. Als ik hem aan de kapstok hing wist ik al dat hij binnen 10 seconden weg was. Je pakte je tas en ging ergens alleen zitten. ‘Als we daar mijn vriendin niet hebben’ Danny kwam er in je op, die was nog het ergste van allemaal. ‘Heb je weer je kleren van de vuilnis belt afgehaald?’ ‘Nee, maar jij wel zie ik’ dat had ik niet moeten zeggen. ‘die krijg je terug’ siste hij tegen mij en liep weer weg. Ik hoorde de al bekende bel gaan.

Ik liep de school uit, eindelijk was het weekend. Elke maandag keek ik al uit naar het weekend. Maar nu was het eindelijk zo ver. Ik pakte mijn fiets maar werd tegen gehouden door Mitch. ‘Mag ik er misschien langs?’ vraag je zo aardig mogelijk. ‘nou dacht het niet’ zei hij met een nijdige stem. Ik voelde hoe iemand me op de grond duwde. ik voelde een harde klap tegen mijn hoofd ik keek op wie het was. Natuurlijk het was Danny. ‘nou heb je niks meer te zeggen hé?’ hoorde je Mitch half lachend zeggen. Danny tufte op je. Mitch gooide je fiets aan de kant. Ik voelde hoe ze me begonnen te trappen. Pijn scheuten vulden mijn lichaam, tranen gleden over mijn wangen. Langzaam word ik duizelig en voel de trappen tegen mijn lijf niet meer. Mijn hoofd bonkte en mijn adem werd zwaarder, ik kan niks meer bewegen alles wat er door me heen gaat is “waarom?”. Ik hoor nog zachtjes het gelag van Danny en Mitch. Ineens hoor, zie, denk, beweeg en leef niet meer.