[S.A.] Broken heart

Broken heart
‘Mike, wat doe je?’ Mijn vriendje keek me geschrokken aan terwijl ik het meisje waar hij mee zat te zoenen gemeen zag lachen. ‘het is niet wat je denkt’ zegt hij bang ‘je weet nog geen eens wat ik denk’ zei ik boos en ik liep weg naar mijn fiets terwijl ik een traan achter mijn oog voelde branden. ‘blijf nou’ hoorde ik Mike nog wanhopig groepen. Had hij dat maar niet moeten doen, de eerste traan stroomde over mijn wang waar naar de rest volgden. Duizenden gedachten gaan door mijn hoofd terwijl ik op mijn fiets trap en snel weg fiets. Ik zie alles wazig door mijn tranen en krijg hoofdpijn omdat ik te snel ademhaal ‘rustig’ zeg ik tegen mezelf ‘hij verdient het niet, hij verdient het niet’. Ik knijp met mijn handen in de handvaten van mijn fiets. ‘wacht nou’ hoor ik een bekende stem zeggen die ik niet wou horen. Ik zie Mike zijn blonde haren naast me ‘laat me met rust’ zeg ik boos terwijl ik mijn gezicht weg draai. Ik voel zijn hand op de mijne snel trek ik mijn hand weg. ‘Ga weg!’ ‘laat me het nou uitleggen’ ‘wat moet je uitleggen dan?’ mijn stem klonk breekbaar. ‘ik wil je geen pijn doen?’ hoor ik hem zeggen. Ik drukte hard in mijn handremmen zodat ik gelijk stopte, Mike die er van schrok stopte ook. Ik gooide mijn fiets aan de kant ‘je wilt me geen pijn doen?’ vraag ik ‘je hebt me al pijn gedaan!’. Ik loop naar hem toe, en ga voor hem staan. ‘ze zoende mij!’ ‘en jij zoende terug’ ‘dat is niet waar!’ zegt hij hard en gelovig. Ik weet wanneer hij liegt, omdat hij dat niet kan nu loog hij niet, zou het dan toch waar zijn. Hij veegde de tranen van mijn wangen en lied zijn fiets vallen. Hij pakte me vast en drukte zich tegen me aan ‘ik meen het’ zei hij zacht en breekbaar, ‘ik weet het, want je kunt niet liegen’. Ik kreeg een lach op mijn gezicht ‘alles weer goed?’ vroeg hij bang. In plaats van “ja” te zeggen kuste ik zijn kaak en daarna zijn mond.