First Meet

Ik was weer eens opweg naar het park. Het park lag ingesloten tussen vier straten, ik woonde aan de oostzijde. Mijn ouders waren alweer op zakenreis dus het was behoorlijk eenzaam thuis. Ik had een tas vol boeken mee omdat ik lezen in het park veel gezelliger was dan in mijn véél te grote huis, ik was ervan overtuigd dat het daar spookte. Ik liet me bijna blindelings leiden door het grindpad. het leidde me naar het bankje waar ik altijd boeken las. Ik schopte verveelt wat blikjes van het grind de struiken in. Een paar meter voor het bankjes stopte ik. Het bankje was bezet. Nou ja, bezet. Er was zeker plaats voor twee maar ik was het niet gewoon dat er iemand op dat bankjes zat. De meeste durfden er niet te zitten omdat "de griezelige gothic" daar altijd zat, ik dus. Alsof gothic zijn besmettelijk was. Maar nu ik de persoon beter bekeek zag ik dat hij er ook uitag als "een griezelige gothic". Zwarte kleding, spikes, schoenen met een ongelofelijk dikke zool, een redelijk aantal piercings. Hij had wild bruin haar dat vrolijk alles kanten opsprong met een lange zwarte lok. in zijn ene oor zat een hele rij piercings.Ik liep verder naar de bank en plofte naast hem neer. Hij keek op uit het boek dat hij aan het lezen was en glimlachte naar me. Hij had warme kastanjebruine ogen en een litteken liep door zijn linker oog. Ik glimlacht terug. Ik bukte naar mijn tas n haalde het eerste boek eruit toen ik zag dat hij hetzelde las. 'Mooi boek hé?' zei ik tegen hem. Hij keek opnieuw op. 'Jah, het gaat over...' Hij stopte toen hij zag dat ik hetzelde boek vast had. 'Dat hoef ik je duidelijk niet te vertellen' zei hij met een glimlach. 'Ik heb je hier nog nooit gezien' zei ik 'Nee, ik ben net verhuis' zei de jongen. 'Waarom?' vroeg ik, toch wel geïnteresseerd. 'Gepest' antwoorde hij simpel. 'Joh, ik weet er alles van' gromde ik. 'Ook in elkaar geslagen?' vroeg hij. 'In elkaar geslagen?!' riep ik geschokt. Hij knikte en wees naar zijn litteken. 'Afscheidcadeau' zei hij. 'Ook gezellig,' zei ik sarcastisch. Hij haalde zijn schouders op. Het bleef even stil. 'Ik ben Marco' stelde ik me voor. 'Romeo' zei hij.