Two Weeks For Fun or Not Tom Kaulitz 2.7
Gabriëlle pov
Mijn bezorgdheid wegdrukkend, ga ik achter hem aan.
Hij stapt naar een kleine deur in de achterste muur en doet die open. Terwijl hij zwaar op de deur leunde, wenkte hij me bij zich met zijn vinger.
Ik zet een stap dichter en hij doet de deur helemaal open. Ik hoor zacht gemiauw en kijk naar binnen. Met een kreetje laat ik me op mijn knieën zakken. Genesteld in een oud deken naast de verwarming zat Mr. Pootles – met vijf kleine baby’tjes, Mrs. Pootles dus.
‘De kat kwam aangelopen toen ik hier net woonde. Ze droeg geen halsband en wilde niet geaaid worden, dus ik dacht dat het een zwerfkat was.’
Ik bestudeer de kat en haar jongen. Een schoteltje melk staat naast hun. Voorzichtig aai ik over een van de jongen. Het bundeltje vacht beweegt. Mijn verontwaardiging zakte en een ongemakkelijk gevoel van schaamte overviel me.
‘Ze kreeg de jongen 10 dagen geleden. Mijn hulp zorgt voor ze en het lijkt goed met ze te gaan.’
‘Ik zie het.’
Ik ga staan en zie geen andere weg dan me te verontschuldigen voor de situatie waarin ik me had gebracht door in het midden van de nacht over de muur te kruipen. Ik neem een paar seconden te tijd om mijn moed te verzamelen. Verontschuldigingen waren niet mijn sterkste punt.
Hij bestudeerde me met een ondoorgrondelijke blik. Ik had kunnen weten dat hij het me niet gemakkelijk zou maken.
‘Het spijt me heel erg Mr. ….’
‘Kaulitz, Tom Kaulitz.’
Hij kijkt me aan met zijn heldere ogen. Mijn hart slaagt over.
‘Mr. Kaulitz.’
Mompel ik met rode wangen.
‘Wat ik heb gedaan is onvergeeflijk. Ik hoop dat u het me niet kwalijk zult nemen.’
Ik steek mijn hand uit, maar in plaats dat hij die aanneemt kijkt hij ernaar, terwijl er op zijn lippen een luie grijns kwam.
‘Dus je carrière als inbreker is ten einde?’
Hij had terug humor in zijn stem. Hij houdt zijn hoofd schuin en bekijkt me van kop tot teen.
‘Dat zou zonde zijn, want je kleding staat je goed.’
Ik laat mijn hand zakken.
‘Wat is jouw naam eigenlijk?’
Mijn bezorgdheid wegdrukkend, ga ik achter hem aan.
Hij stapt naar een kleine deur in de achterste muur en doet die open. Terwijl hij zwaar op de deur leunde, wenkte hij me bij zich met zijn vinger.
Ik zet een stap dichter en hij doet de deur helemaal open. Ik hoor zacht gemiauw en kijk naar binnen. Met een kreetje laat ik me op mijn knieën zakken. Genesteld in een oud deken naast de verwarming zat Mr. Pootles – met vijf kleine baby’tjes, Mrs. Pootles dus.
‘De kat kwam aangelopen toen ik hier net woonde. Ze droeg geen halsband en wilde niet geaaid worden, dus ik dacht dat het een zwerfkat was.’
Ik bestudeer de kat en haar jongen. Een schoteltje melk staat naast hun. Voorzichtig aai ik over een van de jongen. Het bundeltje vacht beweegt. Mijn verontwaardiging zakte en een ongemakkelijk gevoel van schaamte overviel me.
‘Ze kreeg de jongen 10 dagen geleden. Mijn hulp zorgt voor ze en het lijkt goed met ze te gaan.’
‘Ik zie het.’
Ik ga staan en zie geen andere weg dan me te verontschuldigen voor de situatie waarin ik me had gebracht door in het midden van de nacht over de muur te kruipen. Ik neem een paar seconden te tijd om mijn moed te verzamelen. Verontschuldigingen waren niet mijn sterkste punt.
Hij bestudeerde me met een ondoorgrondelijke blik. Ik had kunnen weten dat hij het me niet gemakkelijk zou maken.
‘Het spijt me heel erg Mr. ….’
‘Kaulitz, Tom Kaulitz.’
Hij kijkt me aan met zijn heldere ogen. Mijn hart slaagt over.
‘Mr. Kaulitz.’
Mompel ik met rode wangen.
‘Wat ik heb gedaan is onvergeeflijk. Ik hoop dat u het me niet kwalijk zult nemen.’
Ik steek mijn hand uit, maar in plaats dat hij die aanneemt kijkt hij ernaar, terwijl er op zijn lippen een luie grijns kwam.
‘Dus je carrière als inbreker is ten einde?’
Hij had terug humor in zijn stem. Hij houdt zijn hoofd schuin en bekijkt me van kop tot teen.
‘Dat zou zonde zijn, want je kleding staat je goed.’
Ik laat mijn hand zakken.
‘Wat is jouw naam eigenlijk?’
Reageer (6)
bitte snel weiter!
1 decennium geledenSnel verder!
1 decennium geleden<3.
snel verder
1 decennium geledenxx
oh snel verder gaan hoor!!
1 decennium geledenoneein, waarom stopt dit deel nu? ):
1 decennium geledenik wil heul gauw een nieuw deel
en kga n abo nemen op je story