• A pretty face, but the chase ain't worth the prize.

Ik zuchtte diep en kauwde op de achterkant van mijn pen. Het was pas mijn derde lesuur, maar ik had er nu al schoon genoeg van. Normaal vond ik school wel oké, maar vandaag had ik er een hekel aan. Ik snapte ook niet welke mongool er had bedacht om mij vandaag Frans, aardrijkskunde, biologie, wiskunde en Engels te geven. Ik vond elk vak van vandaag verschrikkelijk. En de ergste vakken waren de vakken die ik samen met Alex volgde, biologie, wiskunde en Engels. Na zo'n dag als vandaag kon ik mezelf wel van de brug gooien. Maar dat deed ik natuurlijk niet.
Gelukkig had ik Demi nog, we hadden bijna elke les samen en ik vond haar oprecht aardig. In de pauze vroeg Demi me of ik bij haar en haar vrienden kwam zitten en daar had ik natuurlijk geen nee tegen gezegt. Demi haar vrienden waren echt geweldig. Het waren 3 jongens, James, Dave en Josh.
Demi en ik brachten deze week veel tijd samen door. Ze was echt geweldig en qua innerlijk leken we echt enorm veel op elkaar, qua uiterlijk niet. Ik had lang blond krullend haar en Demi haar haren waren in een boblijn geknipt en knalrood geverft. Demi en ik speelden ook beide gitaar, het enige verschil was dat Demi ook nog zong en ik niet, want als ik zong leek het net of er honderden, duizenden, nee miljoenen katten op sterven lagen, dus leek het me gewoon niet verstandig.
Lachend zaten Demi en ik op mijn bed, eigenlijk hadden we bezig moeten zijn met ons Biologie werkstuk over SOA's, maar we hadden besloten dat we beiden vanavond wel een gedeelte zouden maken zodat we nu leukere dingen konden gaan doen. We zaten dus op mijn bed, met heel veel eten en we vertelde elkaar beschamende dingen die we eens mee hadden gemaakt.
'Als ik nog langer met je om ga Demi, denk ik dat ik binnenkort zo dik ben dat ik naar school kan rollen.' 'Mijn naam is Whitney, ik ben dik, rond, bol en ik rol', grapte Demi. 'Ik ga rollend het leven door', zei ik lachend. Toen zwaaide ik Demi uit en begon ik boven aan ons biologie werkstuk.
Na anderhalf uur had ik mijn deel af, met dank aan mijn beste vriend, het internet. Ik mailde het snel door naar Demi zodat ik nog even op mijn gitaar kon gaan tokkelen.

Het was donker en ik hield Alex zijn hand stevig vast. Op momenten als deze vervloekte ik mezelf echt. Ik was hartstikke bang in het donker en dan vooral als we buiten in een bos waren, zoals nu. Jammer genoeg zag Alex de ironie er wel van in en hij vond het geweldig om mij op de kast te jagen.
Voor mijn gevoel liepen we nog uren door, maar toen de zon op begon te komen waren we dan toch eindelijk bij de camping. Alex ging op een stoepje zitten, ik liet me naast hem neerzakken en legde mijn hoofd op zijn schouder. Zo keken we samen naar de opkomende zon.
'Alex hoelang zitten we hier nou al?' 'Geen idee, hoezo?' 'Volgens mij is m'n kont verlamd..' 'Sta eens op' Ik deed wat Alex vroeg en toen Alex hard op m'n kont sloeg en ik begon te gillen keek ie me grijnzend aan. 'Nope je kont in niet verlamd.'

Die jongen had me enorm gekwetst en toch kon ik het niet helpen om niet elke seconde van de dag aan hem te denken.