Time Turner || Eight

August 12th 1983

Evelyn stumbled through the deserted alley. Rosmerta volunteerd to take her to her hotel but forgot her coat and said she would be back in ten minutes. That was an hour ago. Evelyn had been waiting in the cold air of beginning fall and when her teeth began chattering she decided it was best to find her own way to the hotel. Or at least try to do so. She had been walking for ten minutes straight and still had no idea where she was neither her hotel. A deep sigh escaped her lips as she tilted her head back and looked up at the starry sky. Where have I put myself in? she asked herself. She dropped her bags on the floor and sat down on the curb. Evelyn ran her hand through her hair en flipped it over one shoulder. She put the colar of her jacket up and thought of what to do.
'Miss Jones?' Evelyn let out a small shriek of surprise and looked over at the voice's direction. Evelyn squinted at the vague figure. 'Yes?' she asked on her guard. The figure walked up to her and a woman with black hair and green robes became clear. 'What on earth are you doing here?' the woman asked her. Evelyn looked into the green eyes behind the straight glasses and asked less fearfull, 'Who are you?' The woman looked her up and down, 'I'm sorry, of course we haven't met,' she said reaching out her hand. 'Minerva McGonagall, I sent you the letter for the job interview.' Evelyn leeped up and took the woman's hand. 'Oh I'm sorry, I'm Evelyn.' Minerva gave a small smile, 'Well that I know.' Evelyn laughed. 'But what are you doing here?' Minerva asked. Evelyn sighed and answered a bit ashamed, 'I'm lost.' 'Oh well that won't do. Where are you staying?' she asked. 'The Leaky Couldron.' Evelyn answered. Minerva stared at Evelyn, 'But that's in London, dear.' Evelyn could feel her cheeks flame. She knew The Leaky Couldron was in London, but in her childish extacy of wanting to see Hogwarts, she blanked out. 'Er-' Evelyn began, 'Right. Well er... I will see you later then.' She shook Minerva's hand and picked up her bags making way to go. 'But Evelyn, it is past Midnight. I know they will let you in put how will you get there?' Minerva asked worried. 'I-' Evelyn began, but Minerva cut across her. 'You will come with me, dear. I believe we have an extra room in Hogwarts.' Minerva walked several steps and then turned to Evelyn who stood dumbstruck at the curb. 'Well?' she asked, 'What are we waiting for?' Evelyn blinked, 'Hogwart?' she asked, 'As in; Hogwarts, school for Witchcraft and Wizardry?' Minerva raised her eyebrows, 'Well, yes. I don't know another Hogwarts.' she said. Evelyn blinked yet again and followed Minerva, 'I never thought I could stay at Hogwarts as a guest,' she stated. 'Well we can't make you sleep outside, can we?' Minerva said, 'Besides, sleeping at Rosmerta's is a nightmare. She is a complete blankethogger.' Minerva stated. Evelyn laughed and walked besides Minerva in silence for a while.
When the first sights of Hogwarts came to view Evelyn let a whispered "wow". Minerva looked at her and smiled, 'You like it?' she asked. Evelyn looked back and grimaced. 'That's an understatement.'
Together they walked up the long driveway, talking as they did so. Minerva talked about herself, how long she had been teaching and Hogwarts. Evelyn told her about her family and the change her letter from Hogwarts had given. After a while the big double doors from the castle came into view and Evelyn noticed her step become faster. With a wave of her wand, the doors flew open for Minerva and Evelyn. The latter looked around and took as much in as she could. For a small second she closed her eyes and hoped it was real and wouldn't vanish, when Minerva's voice took her out of her imagination and into the similair realisation. 'Are you ready?' Minerva asked. Evelyn nodded, 'Ready as I'll ever be.'

~

Evelyn struikelde door de verlaten steeg. Rosmerta bood aan om haar naar haar hotel te brengen maar vergat haar jas en ze dat ze binnen tien minuten terug zou zijn. Dat was een uur geleden. Evelyn wachtte in de koude lucht van de beginnende herfst maar toen haar tanden begonnen te klapperen besloot ze dat het beter was om haar eigen weg te vinden naar haar hotel. Of het in ieder geval te proberen. Ze liep al tien minuten zonder te stoppen en nog steeds had ze geen idee waar ze was, noch waar haar hotel was. Een diepe zucht verliet haar lippen toen ze haar hoofd in haar nek gooide en naar de met sterren gevulde lucht keek. Waar ben ik in beland? vroeg ze zichzelf af. Ze liet haar tassen op de grond vallen en ging op de stoep zitten. Evelyn haalde haar hand door haar haar en gooide het over één schouder. Ze sloeg de kraag vaan haar jasje omhoog en bedacht wat ze ging doen.
'Miss Jones?' Evelyn liet een kleine gil van verrassing horen en keek naar de richting van de stem. Evelyn kneep haar ogen samen naar de vage omtrekken van de figuur. 'Ja?' vroeg ze op haar hoede. De figuur liep naar haar toe en een vrouw met zwart haar en een groen gewaad werd duidelijk. 'Wat doe je in hemelsnaam hier?' vroeg de vrouw haar. Evelyn keek in de groene ogen achter de rechte bril en vroeg minder angstig, 'Wie ben jij?' De vrouw keek haar van boven naar beneden aan, 'Het spijt me, we hebben elkaar natuurlijk nog niet ontmoet,' zei ze terwijl ze haar hand uitstak. 'Minerva McGonagall, Ik stuurde je de brief van het sollicitatiegesprek.' Evelyn sprong op en nam Minerva's hand aan. 'O het spijt me, ik ben Evelyn.' Minerva toonde een klein glimlachje, 'Nou dat weet ik.' Evelyn lachte. 'Maar wat doe je hier?' vroeg Minerva. Evelyn zuchtte en antwoorde een beetje beschaamd, 'Ik ben verdwaald.' 'Dat is niet goed. Waar verblijf je?' vroeg ze. 'The Leaky Couldron.' antwoordde Evelyn. Minerva staarde naar Evelyn, 'Maar dat is in Londen, lieverd.' Evelyn voelde haar wangen rood kleuren. Ze wist dat The Leaky Couldron in Londen was, maar in haar kinderlijke opgewondenheid omdat ze Hogwarts wilde zien was ze het vergeten. 'Eh-' begon Evelyn, 'Juist. Nou eh... Ik zie je later wel.' Ze schudde Minerva's hand en pakte haar tassen op, op weg om te vertrekken. 'Maar Evelyn, het is na middernacht. Ik weet dat ze je binnen zullen laten maar hoe wil je daar komen?' vroeg Minerva bezorgd. 'Ik-' begon Evelyn, maar Minerva praatte door haar heen. 'Je gaat met mij mee, lieverd. I geloof dat we wel een extra kamer in Hogwarts hebben.' Minerva liep een paar stappen en draaide zich toen om naar Evelyn wie, met stomheid geslagen, op de stoep stond. 'Nou?' vroeg ze, 'Waar wachten we op?' Evelyn knipperde, 'Hogwarts?' vroeg ze, 'Als in; Hogwarts, school voor Hekserij en Toverkunst?' Minerva haalde haar wenkbrauwen op, 'Nou, ja. Ik ken geen andere Hogwarts.' zei ze. Evelyn knipperde nog een keer en volgde Minerva, 'Ik had nooit gedacht dat ik als gast in Hogwarts kon blijven,' zei ze. 'Nou we kunnen je niet op de stoep laten slapen, wel dan?' zei Minerva, 'En daarbij, bij Rosmerta slapen is een nachtmerrie. Ze is een complete dekengijzelaar.' verklaarde ze. Evelyn lachte en liep voor een tijdje naast Minerva in stilte.
Toen het eerste aanblik van Hogwarts in beeld kwam liet Evelyn een gefluisterde "wauw" horen. Minerva keek haar aan en glimlachte, 'Vind je het leuk?' vroeg ze. Evelyn keek terug en grijnsde. 'Dat is een understatement.' Samen liepen ze pratend de lange oprit op. Minerva praatte over zichzelf, hoe lang ze al lesgaf en Hogwarts. Evelyn vertelde haar over haar familie en de verandering die de brief van Hogwarts haar gegeven had. Na een tijdje kwamen de grote dubbele deuren van Hogwarts in beeld en Evelyn merkte op dat haar stappen sneller werden. Met een zwaai van haar staf vlogen de deuren open voor Minerva en Evelyn. De laatste keek rond en nam zoveel mogelijk in als ze kon. Voor een kleine seconde sloot ze haar ogen en hoopte ze dat het echt was en niet zou verdwijnen, toen haalde Minerva's stem haar uit haar fantasie en in de gelijke werkelijkheid. 'Ben je er klaar voor?' vroeg Minerva. Evelyn knikte, 'Zo klaar als maar kan zijn.'