Chapter one|| Part three| Breaking Dawn

De hele wandeling naar huis blijf ik denken aan wat als.
Wat als ik uitgeloot wordt?
Wat als Cato uitgeloot wordt?
Wat als Lively uitgeloot wordt en net als alle andere dood gaat?
Het wordt maar niet stil in mijn hoofd. En hoe graag ik het ook wil het lukt me niet om het uit mijn hoofd te zetten.
De zon staat ver bovenaan de lucht en het wordt al warm. Ik hoop dat de jurk die ik van mama leen niet te warm is. Ze heeft weinig mooie jurken aangezien ze maar werkt bij de kruidenier. We hebben geluk dat we net niet tot de laag behoren maar dat is op het nippertje. We krijgen genoeg voedsel en hebben allemaal een baan. Ook al gaan Ethan en ik naar school, we zullen toch moeten werken. Maar klagen hoeven we niet.
Als ik thuis kom begroet de geit mij met gemekker. Het is de geit van mijn vader. Hij runt samen met wat buren een kleine boerderij hier achter ons huis. Hij als kostwinnaar moest iets slims bedenken en samen met zijn vrienden ook wel buren kwam hij op het idee. De geit heet Bessie, een simpele naam voor een simpel beest. Maar verder hebben we ook nog een paard wat we met iedereen van de boerderij delen. Ik rij er af en toe op door het bos, en de mannen laten hem de kar trekken. Waarom ons gezin niet allemaal meewerkt? Omdat het niet in mijn aard ligt. Voor Ethan en mama geldt weer iets anders. Mama werkt al zolang als ze kan voor kruidenier. Ze kent hem als sinds haar jeugd. Ethan is gewoon opstandig. Maar papa vindt het niet erg, zolang we maar af en toe helpen.
Binnen begroet papa me in zijn nette kleren. Ethan zit in een ander net pak een kop koffie te drinken. ´Kom je?' vraagt mama van boven. Als ik de trap oploop trekt ze mijn kleren uit en stopt me in bad, wat lauw is weliswaar. Daarna droogt ze mijn haar en duwt ze een witte jurk in mijn handen. Het is prachtig en de stof is bezet met bloemen. Daarna begint ze een vlecht te maken waarin ze een wit lint mee vlecht. het zit als een diadeem over mijn hoofd en staat me erg meisjesachtig. Ze glimlacht en zoent me. Na het eten pakken we onze spullen bij elkaar en lopen we naar het grote plein waar alles zal gebeuren. Vanochtend zag ik al dat de voorbereidingen werden getroffen. Nu zie ik het resultaat.