Diagon Alley

Preziosa Stella

Toen we in Diagon Alley aankwamen liet Draco meteen mijn hand los. ''En, wat gaan we doen?'' vroeg ik. ''Een gewaad, een uniform, inkt, veren, een stok kopen... speel je Quidditch?'' ''Quidditch? Is dat dat spel waar je op een bezem zit en mensen met een bal gooien?'' ''Ja, speel je dat?'' ''Natuurlijk! Toen ik nog klein was speelde ik dat altijd met mijn vader. Mijn moeder moest niks van bezems weten...'' ''Nou, dan gaan we ook een bezem voor je kopen.'' Eerst gingen we naar een winkel waar je gewaden en schooluniformen kon kopen. Een aardige vrouw, die zo aardig was dat ik me daaraan begon te irriteren, nam mijn maten op. Toen Draco betaald had gingen we veren en inkt kopen. Draco vertelde me dat de inkt nooit op ging, tenzij je het potje kapot maakte. Daarna gingen we naar de stokkenwinkel Olivander's. ''Hallo?'' Een hoop gerommel. ''Ah meneer Malfidus en... wie is deze jongedame?'' ''Mijn naam is Preziosa Stella. Ik ben hier voor een stok.'' ''Ah wat een mooie naam. Nou, kom maar verder. Ik zal even kijken wat voor stok geschikt zou kunnen zijn voor jou, even wachten, hmm...'' Ik keek even naar Draco met een blik van 'wat een rare gast is dat'. Net toen Draco iets wilde zeggen kwam Olivander aan met een paar doosjes. ''Probeer deze eens.'' Hij pakte een doosje en haalde daar een stok uit. Toen hij die aan mij gaf en ik er even mee zwiepte sprong de llamp voor me kapot en nam Olivander de stok snel uit mijn handen. ''Blijkbaar niet... probeer deze eens?'' Weer gaf hij een stok aan me. Toen ik daarmee zwiepte vloog de deur open en vielen wat stokken op de grond. ''Oh nee, zeer zeker niet... probeer deze eens...'' Weer pakte hij een stok en gaf die aan mij. Toen ik Draco per ongeluk tegen de muur blies toen ik met de stok zwiepte was het me duidelijk dat deze stok niet goed was en legde hem snel op de toonbank. ''Hmm... heel merkwaardig...'' Hij keek even in mijn ogen en had toen een oh-ik-weet-het-al! blik. Hij liep snel naar achter om de volgende vijf minuten niet meer terug te komen. ''Eh... sorry van daarnet?'' ''Maakt niks uit, dat kan iedereen gebeuren hoor.'' De rest van de tijd zaten we in een ongemakkelijke stilte. Het leek erop dat Draco steeds iets wilde zeggen maar het niet deed. ''Mevrouw Stella, ik heb hier een stok waarvan ik denk dat die geschikt is voor u, probeert u maar.'' Ik nam de stok in mijn handen en een prettig gevoel overspoelde me. ''Ja, ik denk dat deze wel goed is meneer.'' ''Dat denk ik ook,'' was de reactie van Olivander. Ik bekeek de stok en zag dat er sterretjes in waren gegraveerd. Nu wist ik waarom hij dacht dat die stok goed was. Hij zag de sterren in mijn ogen. ''Weet u wel, dat uw stok de enige is die ooit gemaaakt is?'' Nee, dat wist ik niet. ''Nu wel,'' zei ik glimlachend. Draco betaalde en we liepen naar buiten. ''Nu alleen nog een bezem, toch?'' ''Nou, eigenlijk niet. Ik denk dat je wel een huisdier wilt?'' ''Mag dat echt?'' ''Natuurlijk, je mag kiezen uit een uil, kat, pad of een rat, wat natuurlijk ook een muis mag zijn.'' Ik wilde eigenlijk al heel lang een uil. Een witte. Ik heb wel eens gedacht aan namen voor een sneeuwuil. De beste waar ik op kon komen was Snowflake. ''Ik weet al wat ik wil, een uil.'' ''Oké, dan gaan we eerst een bezem kopen en daarna kijken voor een sneeuwuil.'' Nadat we een bezem hadden gekocht, Draco had een vuurflits voor me gekocht, gingen we naar de dierenwinkel. Tijdens de wandeling daarheen bedacht ik me dat ik geen geld had en Draco dus helemaal niet kon terugbetalen. ''Eh, Draco, ik vind het echt heel lief dat je al die dingen betaalt, maar ik heb geen geld en kan je dus ook niks terug betalen.'' ''Dan gaan we zo ook nog even naar Gringott's, maar je hoeft me echt niet terug te betalen hoor.'' We liepen de dierenwinkel in en meteen zag ik een sneeuwuil. Draco betaalde en daarna liepen we naar Gringott's. ''Heb je al een naam voor je uit?'' ''Ja, Snowflake.'' ''Aha, Snowflake voor een sneeuwuil... best logisch'' We liepen binnen bij Gringott's. We liepen door naar het achterste loket, waar een van die vreemde dingen zat. ''Wij wilden graag weten of mevrouw Stella een rekening heeft.'' ''En wat is de volledige naam van mevrouw Stella?'' ''Preziosa Stella'' antwoordde ik. Het wezen kreeg een merkwaardige blik in zijn ogen. ''Komt u maar, mevrouw Stella, meneer Malfoy.'' Toen we achter het ding aanliepen vroeg ik aan Draco wat die rare dingen zijn. ''Het zijn kobolden, nare wezens dat ze zijn.'' Toen we bij een grote kluis waren aangekomen moest ik mijn hand op de kluis leggen. Draco vertelde me dat dat heel raar was, omdat de meesten een sleutel moesten hebben. Toen we de kluis binnenliepen keek ik mijn ogen uit. Er was zo veel goud, zilver en brons. ''Pak maar wat Sikkels en Galjoenen. Sikkels zijn die zilveren munten en Galjoenen de gouden. Aan die bronzen dingen, Knoeten, heb je niks.'' Nadat ik wat Sikkels en Galjoenen had gepakt gingen we weer naar buiten. ''We kunnen nog even een ijsje eten, kun je me gelijk zeggen waarom je niet alles weet en zo.'' Oeps, daar had ik even niet aan gedacht. ''Oké, maar het is niet geweldig''

reactie = motivatie^^