Socker

Thuisgekomen legen we de koffer en geef ik Shawn zijn nieuwe aanwinst. 'Hierzo, lieverd, cadeautje.' zeg ik lief. Met grote oogjes kijkt hij de koffers aan en trekt een open mond. 'Oh, dankje, dankje, dankje! Tante en oompie!!' zegt hij vrolijk en geeft ons een knuffel. 'Papa!!!! Moet je kijken!' roept hij hyper en rent de tuin in. We zeulen de koffers omhoog en ik haal Bentley uit , hij geeuwt en smakt slaperig. 'Dat is dus de Bill'tick.' zeg ik bedenkelijk. Hij staart me aan en begint dan te glimlachen. 'Schatje toch!' zeg ik vertederd en knuffel het schattige kind. Hij kirt vrolijk en ik grijns breed. 'Laten we je broertje eens opzoeken hé!' zeg ik en loop met hem naar onder. 'Liefje, moet je kijken!' zegt Bill blij en wenkt me naar buiten.


'Oke, Thomas, doe je best!' zegt Max en houdt hem vast aan zijn handjes. Wat wankelig staat hij op zijn beentjes en drukt zijn blote voetje tegen de bal aan. 'Wat leuk!' zeg ik vrolijk en ga op het gras neerzitten met Bentley op mijn schoot. De bal rolt het doel in en Thomas valt op zijn kont neer. 'Yeeaah!!!' zeg ik blij en vrolijk klapt hij in zijn handjes. Bill neemt hem op en draait een rondje, waardoor hij nog luider gaat lachen. Bentley kruipt uit mijn schoot en kruipt naar de bal toe. Hij gaat er wat over gaan rollen en kijkt lachend op als Bill zijn bal afpakt. 'Kom hem maar halen.' plaagt hij hem en legt de bal iets verder. Vrolijk kruipt hij door het gras en Bill gaat hem kusjes geven telkens hij bij de bal geraakt.


Ik ga platliggen en staar naar de helderblauwe hemel. Gelukzalig sluit ik mijn ogen, tot ik plots een persoon op me voel. Ik open mijn ogen terug en zie de grijnzende Max zitten op mijn buik. 'Wel, hallo, dromer.' zegt hij glimlachend en valt op me neer. 'Je hebt vast veel gevoetbalt, je zweet helemaal.' zeg ik lachend. Hij grinnikt. 'Best wel, maar ik wel nog even blijven liggen.' zegt hij en drukt zijn hoofd wat dieper. Ik begin te lachen en probeer hem van me af te duwen. 'Mama!' zeurt hij maar ik hoor de lach in zijn stem. 'En wat denken wij hier te doen?' vraagt Bill die boven ons hangt. 'Oh, niets.' zegt Max meteen en komt recht. 'En ik moet dat geloven?' zegt Bill grijnzend. 'Ach, we zijn allemaal mannen.' zegt hij schouderophalend. Met open mond kijk ik hem aan en Bill giert het uit. 'Waar haal je het toch vandaan?' vraag ik verbaasd. 'Moet je dat nog vragen?' zegt hij eigenwijs. 'Ik zal die oom van je ooit eens..' begin ik. 'Wat? Verwennen, bedelven onder kusjes?' hoor ik nu Tom grinniken. 'Een goed pak slaag geven!' roep ik uit en snel kruipt Max van me af.


'Wat? Nee!' roept Tom uit en rent weg. 'Hierkomen Tom!' roep ik en ren hem achterna. 'Lieverd, help me!!' gilt hij panisch. Ik begin te lachen als Fien gewoon in haar ligstoel bljift zitten. 'Ik ben zwanger.'is haar excuus. 'Niet te geloven!' roept Tom uit en als ik de perfecte kans zie spring ik bovenop hem. Hij slaakt een gil en ik begin hem te kietelen. Hij giert het uit en probeert me van hem af te slagen. 'Alsje hahahahahaha blieft!!! ..hahahahahahaha Stoohhooop!!!' giert hij uit. 'Blake je bent zoveel beter dan mij, en ik geef toe,..ik ben een idioot!' zeg ik grijnzend en ontzet kijkt hij me aan. 'Dat zeg ik echt niet!' zegt hij geschrokken. 'Wat jij wilt!' grijns ik en ga hem weer kietelen. 'Wacht hahahahahahaa, waacht!!!' roept hij uit. 'Blake je bent zoveel ...beter..dan mij..' fluistert hij erachter. 'En???' vraag ik grijnzend. 'Jajaja, ik ben een idioot.' bromt hij. 'Ahh, wat ben je schattig!' zeg ik en knijp in zijn wangen.


'Bwakkee!!!' moppert hij en port in mijn zij. 'Liefje, wat doe je daar allemaal?' hoor ik Bill vragen. We kijken op en zien dat Bill onze positie goed screend. 'Berijden.' zeg ik schouderophalend en voel Tom knijpen in mijn hand. 'Ze doet dat echt goed, Bill, gelukzak!' zegt hij zogenaamd jaloers. Bill weet zich geen houding aan te nemen en legt maar een hand in z'n zij. 'Liefje, zou je van hem af willen gaan?' vraagt hij dan ietsje geprikkeld. 'Nouhou, worden we daar jaloers?' vraagt Tom grijnzend. 'Ik ben helemaal niet jaloers!' roept hij vijandig uit. 'Dus wel.' zeg ik en geef Tom nog wat tikjes tegen zijn wang, voor ik van hem afkruip. 'Dus niet, het hoort gewoon niet.' verdedigd hij zichzelf. 'Tuurlijk niet! Wat lol hebben is tegen de regels, sorry!' zeg ik met rollende ogen. 'Dit is geen spelletje meer, is het niet?' fluistert Tom wat overbodig en ik sta op.


'Max, ga je nou douchen?' vraag ik wat geprikkeld. 'Ja, is goed.' zegt hij wat verbaasd en staakt het spelen met Shawn. Nu voel ik me meteen schuldig tegenover hem. 'Sorry.' zeg ik als hij me even zielig aankijkt. Hij knikt en loopt naar binnen. 'Blake..' zegt Bill. 'Ik ga Simone helpen met het eten.' zeg ik onderbrekend en loop naar binnen. 'Wat eten we vanavond?' vraag ik nieuwsgierig. 'Zelfgemaakte hamburgers met broodjes en alles erop en eraan, en friet,' zegt ze glimlachend. 'Dat klinkt als Jürgen kost.' gok ik. 'En daar heb je gelijk in, na veel smeken en bidden, krijg ik toch nog eens wat ik wil!' hoor ik hem zeggen. 'Niet zo overdrijven! Of je kunt altijd nog brocolli eten.' zegt ze gemeen. Hij trekt een betrokken gezicht, waardoor ik in de lach schiet. 'Ik hou zoveel van je!' zegt hij met een lief gezichtje. Ze grinnikt en vraagt me of ik wil helpen met tomaten snijden.


Een beetje aangedaan en pist snijd ik de laatste door en grijp de sla, om het te wassen. 'Is er iets Blake?' vraagt ze bezorgd. 'Nee, alles gaat prima.' zeg ik zacht en ga door. 'Blake, kunnen we even praten?' hoor ik Bill plots vragen. Ik zucht en zie Simone uit haar ooghoeken kijken. 'Ik ben nu bezig, salade maakt zichzelf niet klaar.' zeg ik en doe niet eens moeite om me om te draaien. 'Oh,...oké dan.' hoor ik hem zachtjes zeggen en via mijn ooghoeken zie ik hoe hij met gebogen hoofd de keuken uitloopt. Ik leun tegen de kast en sluit mijn ogen, tot ik een hand op de mijne voel. 'Wat is er nou gebeurd?' vraagt ze zacht. Ik zucht en kijk haar aan. 'Ik lag wat te klooien met Tom en plots komt Bill vragen daarmee op te houden, hoe kan hij nu jaloers zijn op Tom? Ik bedoel maar, het is zijn tweeling en hij heeft kinderen en ik heb er zelf.' zeg ik gefrustreerd. Simone laat haar schouders zakken en zucht diep.


'Bill wordt snel jaloers, dat weet iedereen.' begint ze. 'Maar Tom?' vraag ik ongelovig. 'Volgens mij is hij gewoon bang om je kwijt te raken.' zegt ze en veegt haar handen af aan een handdoek. 'Hij weet toch dat ik van hem hou! Ik zou hem toch nooit bedriegen!' zeg ik ontzet. Ze glimlacht en schud haar hoofd. 'Daar gaat het niet om.' zegt ze en neemt mijn hand vast.

'Weet je Blake, deze laatste maanden, na de geboorte van de tweeling, vind ik dat jij en Bill zoveel dichter naar elkaar zijn toegegroeid! Alles draait perfect en gezellig! Het doet me echt goed te zien hoe jullie met elkaar omgaan, en altijd zo spontaan zijn. En ... je hebt een speciale band met Tom, wat volkomen normaal is na wat jullie meemaakten, maar ik ken mijn zoon. Hij is bang dat het allemaal plots over zal zijn, dat hij nu jaloers wordt op Tom is echter toeval, hij is bang Blake.' zegt ze zacht en met een mond vol tanden staar ik haar aan.


Aan dat feit had ik nooit gedacht. 'Ik ben een stommeling.' is het enige wat ik kan zeggen. Ze grinnikt. 'Oke, stommeling, ga naar hem toe.' zegt ze grijnzend. 'Oke, strak plan.' zeg ik meteen al wat opgelucht en loop de keuken uit. Ik zie Bill met zijn handen in zijn zakken door het raam staren met Tom die hem bezorgd aankijkt vanuit de sofa. Ik loop op hem af en fronsend kijkt hij me aan. Ik zeg niets en sla mijn armen om hem heen. Meteen grijpt hij me stevig beet en drukt zijn hoofd in mijn hals. 'Het spijt me.' fluister ik schuldig en streel door zijn haar. Tom kijkt me glimlachend aan en verlaat even de woonkamer, waarna hij de deur dichttrekt.


Hij kust mijn hals en kijkt me aan terwijl hij mijn armen zelf in zijn nek legt. 'Het spijt mij ook lieverd, ik ben ook zo vreselijk jaloers.' zegt hij schuldig. 'Ik glimlach en wrijf mijn neus tegen tegen de zijne aan. 'En dat vind ik schattig, maar niet als het om je eigen broer gaat.' zeg ik eerlijk en hij knikt. 'Ik was gewoon...ik weet best dat je me nooit zou bedriegen, maar alles loopt nu zoals ik het altijd wilde en ik was bang dat het misschien..' hij zoekt naar de juiste woorden en ergens vind ik het wel grappig. 'Het is al goed liefje, als je wil dat ik wat meer..' hij legt een vinger op mijn mond. 'Ssst, niet zeggen, ik ben gewoon een stommeling.' zegt hij schouderophalend. 'Ach, ben ik ook, daarom passen we zo goed bij elkaar.' zeg ik lachend en druk een kusje op zijn lippen. 'En nu ga je me echt kussen.' beveelt hij me plots. Ik grijns en volg zijn bevelen maar op.