Opdracht 4 - Temperate
I climb this tree of loneliness
Where mercy’s deep down in the roots
And hungry for solidarity
I ate from its poisoned fruits
This cruel tree of loneliness
Has branches made of fatal grace
That never break, but bend until
My weakness cascades down my face
In this tree of loneliness
The leaves don’t wither, autumn lasts
Its birds sing songs of solitude
Breed eggs of pressure on your chest
I’ll burn this tree of loneliness
Together we’ll die in flames of despair
And once the ground has drowned in ashes
Then they maybe, maybe care
Reageer (3)
Prachtig gedicht! Je zegt niet letterlijk waar je bang voor bent, maar iedereen zou na dit gedicht wel kunnen begrijpen wat jouw angst is. Je geweldige woordkeuze sleept iedere lezer mee en spreekt heel veel mensen aan. Goed gedaan!
1 decennium geledenCijfer: 9,8
Wauw! Je angst komt zo mooi naar voren in dit gedicht! Het is ontzettend mooi beschreven en raakt je tot diep. Ik weet zeker dat je hiermee iedereen kan laten meevoelen met jou angst!
1 decennium geledencijfer: 9,2
Mooi! Ik weet meteen waar je bang voor bent: alleen zijn! Je kan het heel goed verwoorden en ook de woorden en manier van schrijven dat je in dit prachtige, Engelse gedicht beschrijft raakte me echt en laat me met je meevoelen. De laatste strofe geeft ook een mooie wending aan het gedicht.
1 decennium geledenCijfer: 9.6