De Basis

Goden mythe of het realisme,

Een vraag die vele mensen tegenwoordig hebben. Bestaan goden echt of zijn ze enkel een fantasie. Ik, Cerinety, zal hierbij je vraag beantwoorden zo goed als ik kan.

Goden van donder, wind, jacht, vruchtbaarheid, is allemaal hoe het begon. Laaaaaang geleden.
De eerste mensen hadden een verklaring nodig voor alles, denken we nu. Ze hadden een goed die planten liet groeien, een die wind kon laten blazen, een die snel en behendig was om te jagen, een die genas en voorzag in vruchtbaarheid. Of dit nu goden waren?
Poseidon, Zeus, Athena en Hades. Bekende namen, bekende gaven, is het verhaal compleet of incompleet?

Voorheen leefde ik in een wereld waarin ik mij afvroeg of deze wezens wel echt leefden, of dat ze maar mythen waren. Verhalen die van persoon tot persoon gingen, een eerbied aan iets wat niet en nooit bestaan heeft. Of juist wel bestaande personen die oppermachtig waren maar zo schuw zijn dat ze zich nooit zullen laten zien.
Ik dacht vaak aan alle machtige personages die ik ooit in gesprekken en lessen voorbij had horen komen. Mensen die sterker waren dan een geheel leger, zeeën en bergen konden verschuiven. Hoe zou het zijn om zo’n persoon te zijn? Aanbeden door vele mensen en je leeft voort van mond tot mond. Het leek me zo onrealistisch, maar wel supermooi. Onsterfelijk en machtig.
Stel dat er goden bestonden, hoe zouden ze dan leven? Ze waren onsterfelijk dus ze hadden een eeuwige tijd om allerlei activiteiten te ondernemen. Zouden ze dan continu met ons mensen spelen, of zich juist met andere dingen bezig houden en zich af en toe naar ons toekeren om vragen te beantwoorden (zoals de wet van gravitatie) of om na lange tijd weer regen te brengen. Zouden ze zich ooit onder ons begeven zonder zichzelf kenbaar te maken? Of zouden ze jongen brengen zoals Jezus om ons af en toe te helpen?
Zou iemand ons ooit stoppen met ons naar de ondergang te werken? Een god die ons het antwoord zou geven tegen vervuiling? Ze zijn toch zo machtig, en wij zijn toch hun kinderen?
Zouden ze zich om ons bekommeren? De kleine babies die sterven aan honger of een ziekte…

Mijn antwoord… Goden bestaan, maar het is een heel ander verhaal dan ik ooit bedacht had. Ik zal je voorstellen aan iets ver voorbij je verbeelding. Een wereld waar ik nooit in geloofd had als ik het niet met eigen ogen gezien had.
Er is een plek ver van hier, op een locatie die onmogelijk te vinden is omdat het zowel bestaan als niet bestaat (hoe is het mogelijk?), is “De Basis”. De enige manier om er te komen is via een speciale vorm van teleportatie die alleen met het hart gezegd kan worden. Zodra je hart het juiste woord zegt vormt zich een blauwe port waar je doorheen kan lopen en je uitkomt in een bijzondere wereld. De Basis is gigantisch van oppervlak, met voornamelijk gezande ingelopen grond. Het terrein heeft 4 gebouwen. Het kantoor van de goden, een appartementengebouw voor de Winged Angels, de teleportatieruimte en de bibliotheek. Tussen de vier gebouwen is een prachtige witte fontein met vleugels er in.
De eerste keer dat ik op de basis kwam was ik overmeesterd door alles wat ik zag. Zoveel intelligente wezens in alle vormen en formaten en allen onbekend. Toen ik eenmaal op het plein was bleef ik mijn ogen uitkijken. Ondanks het feit dat iedereen ongeveer de zelfde uniformen droegen in een standaard kleur verkozen door de goden, was er zoveel onderscheid.
Het appartementengebouw leek aan de buitenkant op een gewoon metaalkleurig flatgebouw, met balkonnen en ramen. Eenmaal binnen duizelde het mij een beetje. Het liet me denken aan de vergrootspreuk in Harry Potter die over de tent zat, een boek dat mijn moeder vaak aan mij voorlas toen ik nog een klein kind was. Bij binnenkomst kwam je in een eetzaal, zo groot als twee voetbalvelden, misschien zelfs groter. In het midden stond een bar met wezens die andere wezens voorzag van allerlei eten. Om de bar stonden lange tafels waaraan allerlei wezens zaten te eten, ieder op hun eigen manier.
Ik had een kamer gekregen dus werd naar boven geleidt met een lift. Voordat ik de lift in ging keek ik omhoog en realiseerde me dat ik boven me oneindig de verdiepingen zag doorgaan. Uiteindelijk kreeg ik de verzekering dat het gebouw maar 300 verdiepingen hoog was. Wat een opluchting…
Mijn kamer op de 30e verdieping gaf mij, vanaf de hal, een uitzicht over de altijd levendige eetzaal. In mijn kamer had ik uitzicht over het plein met daarachter een oneindig doorgaand stuk met open groen. In mijn kamer leerde ik dat het nooit regende, onweerde, altijd een perfecte temperatuur/druk was voor elk wezen (omdat deze zich direct om je huid heen aanpaste), en het nooit donker werd. Gelukkig had ik verduisterende luifels anders deed ik nooit meer een oog dicht.
Na mijn kamer gezien te hebben kwam ik in de bibliotheek. Er zaten daar een aantal wezens, onder andere een mens, die helpen bij het vinden van bepaalde boeken. Iets wat duidelijk een bezigheid was, aangezien er van alle boeken over het universum wel een exemplaar aanwezig was. Iets als boeken lenen kennen ze niet. Wel kon je via hun boeken kopen.
Na de bibliotheek ging ik naar een trainingsveld van waar op dat moment een bepaald ras blauwkleurige wezens bezig waren met bepaalde bewegingen door te nemen. Opvallend was het kleurenpatroon en de verdeling van de wezens. Ik kreeg te horen dat er voor elk soort een aparte training was die ze deden onder leiding van 1 trainer, soms een god en soms een white winged. Wat me bracht tot de kleuren.
Je hebt drie basiskleuren: Orange Winged, Red Winged en Green Winged. Dit waren “3e-rangs” soldaten. (Neem winged niet serieus, ze hebben geen vleugeltjes, het symbool van De Basis zijn 2 vleugels).
Orange Winged zijn gemiddelde soldaten. Ingezet voor verdedigingen in oorlogen of bewakers.
Red Winged zijn spionnen en leren naast de algemene training omgaan met bepaalde wapens en de techniek van het spioneren. Een speciaal onderdeel van het leger waar er per soort maar weinig van zijn. Het zijn enkel brengers van informatie, geen moordenaar.
Green Winged zijn genezers, en leren daarnaast basisverdediging.
Ook aanwezig in het leger waren de Blue Winged en White Winged.
Blue Winged zijn “2e-rangs” soldaten. Deze zijn vaak of missieleiders of trainers. Dit zijn voltrainde soldaten, spionnen of genezers.
White Winged zijn de “1e-rangs” soldaten en hebben het saaiste leven. Ze dirigeren soms missies van een afstand. Ze zijn voltrainde Blue Winged en worden zelden ingezet voor missies of als trainer. Een enkele keer trainen ze Blue Winged.
De soldaten zijn vaak niet veel anders dan de anderen van hun soort. Ze zijn puur willekeurig gekozen.
Voorin het leger stond een vrouwelijk exemplaar van de blauwe wezens. Haar uniform bestond uit twee kleuren: paars en geel. Het werd mij duidelijk dat zij een Godin is van haar soort. Goden mogen zelf kiezen welke kleuren hun uniformen zijn.
Elk soort heeft een eigen God of Godin. De sterkste en de meest rechtvaardige van het soort. Deze exemplaren zijn alleen niet onsterfelijk en niet oppermachtig. Goden leven net zo lang als de rest van hun ras, maar hebben puur de leiding over hun eigen soort. Ook kunnen goden fouten begaan en verbannen worden van hun functie.
Boven de goden staan nog twee oppergoden die uiteindelijke beslissingen nemen. Twee omdat, een wezen alleen nooit de juiste beslissing kan nemen.
Door de vele goden bestaat er ook een kantoor van de goden. Neem dat gebouw dan ook niet te mooi. Het is gewoon een gebouw zoals een menselijk architect had kunnen bedenken. Elke god heeft wel zijn of haar kamer aangepast naar zijn/haar voorkeur. In het midden van het gebouw bevindt zich een vergaderzaal voor de goden. Hierin gebeuren stemming onder leiding van de oppergoden. Zo worden er al eeuwenlang besluiten genomen.
Waar is het leger van “De Basis” goed voor? Voornamelijk lossen ze problemen tussen soorten op. De problemen die er binnen een planeet tussen het eigen soort gebeurt maken zij zich geen zorgen over. Enkel individuen uit het leger, van dat soort, zouden zelfstandig kunnen optreden, zolang het rechtvaardig geacht woord door hun eigen leider. Mocht een soldaat de wereld willen overnemen zal het niet in dank afgenomen worden.

Het motto van het leger is beschermen. Moorden mag alleen wanneer er geen andere optie.

Waarom wisten mensen voorheen niet van deze wereld? De goden besloten hebben dat door acties van het mensensoort van Aarde in het verleden, het mensensoort het niet waard is om nog verder kennis te maken met alles wat voorbij onze planeet gebeurt.

En hoe het zit met die bekende namen van de goden die wij hier leren op Aarde. Om eerlijk te zijn heb ik daar nog geen antwoord op of die ooit bestaan hebben of niet… Sorry…

Nog een aantal belangrijke dingen (voornamelijk woorden), zal ik naarmate het boek vordert hier bij schrijven.
Sestrus: veranderen van uiterlijk met behulp van een elvensteen.
Desestrus: Het terugkeren naar eigen uiterlijk
Silfes: Het aantrekken van het uniform. Dit door middel van een elvensteen dat geïmplanteerd is in het lichaam van elke soldaat in het leger.
Desilfes: het weer ontdoen van het uniform.