W46

Op dat moment kwam Griselda binnen. Bloom keek op.
“Sorry”, zei ze zacht.
“Dacht je soms dat dat genoeg was?” Bloom keek Griselda angstig aan. “Zelfs al ben je hier voor die cursus, jij bent geschorst, dametje. Je komt je kamer niet meer uit. En ik vraag Faragonda je van school te sturen.”
Bloom schoot zo snel uit dat Flora haar maar net op tijd kon tegenhouden.
“Nu is het genoeg! Ik bel Faragonda. Over een uur vertrek je hier voorgoed.” Griselda beende kwaad weg en sloeg de deur met een klap achter zich dicht. Het duurde een kwartier voor Bloom gekalmeerd was.
“Ik kan hier niet weg”, snikte ze uiteindelijk. “Ik kan niet naar mijn ouders zolang ik een monster ben. Niet naar Mike en Vanessa en niet naar Oritel en Marion.”
“Faragonda laat je heus niet zomaar van school sturen”, troostte Stella. “En anders ga ik met je mee.” Bloom schudde haar hoofd.
“Jullie kunnen niet mee, jullie moeten hier blijven.”
“Ofwel blijven we allemaal hier,” zei Tecna kalm, “ofwel gaan Bloom en Flora. Je kan nergens heen zonder Flora, Bloom.”
“Goed dan, dan zal ik maar gaan pakken”, zuchtte Bloom neerslachtig.
“Nee Bloom, dat doe je straks maar, als het niet anders kan. Er is nog hoop”, zei Layla. Bloom knikte en viel teneergeslagen op haar bed. Tecna belde Timmy om het nieuws te melden. De jongens waren enorm kwaad. Plots zei Timmy:
“Tecna, Codatorta staat er bij, en hij heeft alles gehoord. Hij wil je graag spreken.”
“Oh, oké dan.”
“Dag Tecna, Codatorta hier. Wat is er juist aan de hand?”
“Bloom is betoverd door de Trix en heeft Griselda aangevallen. Die wil haar nu van school sturen en gaat Faragonda bellen.”
“Ik zal straks proberen Faragonda te bereiken”, beloofde Codatorta. “Dit is belangrijk. Maar eerst bel ik Griffin. Jullie horen nog van me.”
“Oké, bedankt”, zei Tecna, en haakte in met een zucht van opluchting.
“Wat is er, Tecna?”, vroeg Stella nieuwsgierig.
“Codatorta gaat proberen Griffin en Faragonda te bereiken.”
“Yes! Zie je nu wel Bloom, alles komt goed”, juichte Stella.
“Ik hoop het maar”, zuchtte Bloom.