Eenentwintig ¤ 2003

‘Cat, wakker worden.’ Slaperig opende ik mijn ogen en ik keek meteen boos. ‘Noem me geen Cat. Ik wil geen kat zijn.’ Edward grinnikte. ‘Cath dan.’ Ik glimlachte tevreden. Het was donker buiten. ‘Hoe laat is het?’ ‘Negen uur, ik dacht dat je onderhand wel trek had, je hebt de hele dag nog niets gegeten.’ Ik haalde mijn schouders op, ik eet wel vaker niets op een dag. Edward zuchtte en gaf me een stapeltje kleren. ‘Deze heeft Alice voor je gekocht.’ Ik knikte. Hij wees naar een verstopte deur voor het grote raam. ‘Daar is de badkamer.’ Ik knikte en stond op. Pas toen merkte ik dat er een deken over me heen was gelegd. En dat er ook een kussen lag. ‘Right..’ mompelde ik en ik gaapte. Ik liep naar de badkamer en deed de deur op slot. Ik legde de kleren op de grond en liep naar de wasbak. Ik deed mijn ring af en legde hem op de wasbak. Snel kleedde ik me uit en stapte ik onder de douche. Toen ik me aan het af drogen was en mijn ondergoed aan had gedaan keek ik naar de kleding die ik van Alice had gekregen. ‘Alice!’ riep ik boos. Ik trok de handdoek over mijn lichaam heen en opende de deur. Een onschuldig kijkende Alice stond te wachten. ‘Ja?’ vroeg ze onschuldig. ‘Heb je ook nog andere kleren voor me gekocht of alleen maar zulke dingen?’ Ik liet het jurkje voor de duidelijkheid nog eens zien. ‘Maar dat zal je goed staan!’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Ik draag geen schattige meisjes kleding.’ Maakte ik duidelijk. Ze zuchtte en liep Edwards kamer uit waarna ze terug kwam rennen met andere kleren. ‘Kijk, dat is leuk.’ Zei ik vrolijker. Alice knikte en gaf me de kleren. Ik deed de badkamerdeur weer op slot en kleedde me om. De andere kleren legde ik op de grond bij de zwarte bank en ik liep naar beneden. Alice bekeek me kritisch. ‘Ik weet zeker dat dat andere setje je ook goed stond.’ Ik haalde mijn schouders. ‘Ik ben niet schattig.’ Zei ik waarna ik naast haar ging zitten. ‘Catharina, je eten is klaar.’ Ik stond op en liep naar de keuken. Esmé zette net een bord neer. ‘Eet smakelijk.’