Inleiding.

Roos is 17 jaar.
Ze wordt ook al 17 jaar achtereen 'vervolgd' door haar ouders. Ze was ongewenst, zo hadden haar ouders het haar gezegt waarom ze haar zo'n pijn deden. Anouk, ja Anouk, die was wel gewenst. Anouk is haar zusje, ze is 13 maar begrijpt heel goed wat er allemaal gebeurd in huize van Dam. Maar al te goed.

Roos heeft zich goed voorbereid om weg te lopen van huis, en dan niet voor een dag of twee, nee dit keer voor eeuwig.

'Lieve Anouk,
jij bent de enige die me begrijpt, die me ook altijd heeft begrepen. Snap het dan astjeblieft ook dat ik weg moet uit deze situatie. Ik ga je missen. Misschien kom ik ooit nog wel terug, op een dag. Maar dat weet ik niet zeker. Wel laat ik wat van me horen vanaf elke plaats waar ik ben. "always look on the bride side of live", weet je nog? Je bent altijd in mijn hart. xxxRoos.
ps. deze brief en alles wat nog komen gaat is voor jou en alleen voor jou. Pap en mam mogen niet weten waar ik ben.'
Dat briefje legt ze neer op de favoriete broek van Anouk met een roos. Zoals lang geleden afgesproken.


En dan, vertrekt ze.
Hallo toekomst.