The seven doors 1

Dit stukje lijkt een beetje op HP

Sara zat op een schommel op het pleintje bij haar in de buurt. Eigenlijk moest ze naar huis maar daar had ze geen zin in. Ze zat daar maar wat voor zich uit te staren. Bijna automatisch deed ze haar boekentas open. Die zat vol met boeken en allerlij rommel. Een brooddoos, een koekendoosje, een appel, een halfafgewerkte makramee, een leesboek, kopspelden. Waarvoor had ze die ooit nodig gehad? Een breiwerkje van haar moeder. Dat had ze eigenlijk na school aan oma moeten gaan geven maar dat was ze al een week vergeten en ze had er geen zin in. En netjes in een apart vakje, een popje. Dat popje was het enige dat altijd op dezelfde plek zat. Het was van haar zus geweest voor dat die gestorven was. Langzaam streelde ze het popje. Net toen ze het popje wilde wegsteken en naar huis wilde gaan, kwam Frank er aan. Hij zag haar met het popje. "Hé, Sara, ben jij daar niet wat oud voor?" zei hij op pesterige toon. "Of is dat de gewoonte dat rosse mensen met poppen spelen?" ging Frank onverstoorbaar verder. "Ga weg, Frank,het is niet van mij, het is van mijn zus." "Maar jij hebt toch helemaal geen zus," zei Frank op sarcastise toon. "Of toch wel, o ja, nu weet ik het weer, die zus van jou is zo dood als een pier." "Hou op!" Sara was kwaad rechtgestaan. "Ow sorry, heb ik je kwaad gemaakt? Je haar is er helemaal rood van geworden. Of nee, wat dom van me, dat was het al. Had je zus ook rood haar en is ze daarom gestorven?" Nu werd het Sara te veel. "Mijn zus was blond." En Toen gebeurde er iets geks.


Ik moet stoppen van mama. Niet boos zijn op mij.