|| 004 ||

Op het perron lopen we naar de koetsen en gaan zitten. "Gaan we dit jaar verder met Animagi?" Railey en ik knikken heftig en ook een brede grijns verschijnt op Felicia's gezicht. De koets begint te rijden en na een kleine vijf minuten verschijnen we op school. We stappen de koets af, en komen erachter dat het keihard regent. "Shit, rennen!" gilt Felicia. We rennen keihard naar het kasteel maar ik moet weer zonodig uitglijden en in het modder belanden. "Nee!" gil ik, maar een donderklap overstemt mijn gil. Ik zie dat Felicia en Railey me niet doorhebben en weg rennen, en wil op staan om ze achterna te rennen, maar iemand anders helpt me omhoog. Malfoy. "Oh, ehm, dankje." Ik voel mijn gezicht rood worden. Waarom, in vredesnaam, moet Malfoy me zien uitglijden, dat moet ik het hele jaar aanhoren. Ik wil me omdraaien maar Malfoy houdt me tegen. "Luister, Kathryn, we zijn verkeerd begonnen door je broer, -" Ik leg mijn hand op zijn mond. "Nee hoor, jij begon me uit te schelden en ik jou te vervloeken en toen kregen we oorlog, maar ga verder." Malfoy kijkt me grijnzend aan. "Ik wil opnieuw beginnen." "You wish." "Yeah." Ik kijk hem fronsend aan. "Verdwijn uit mijn zicht, Albinoboy." Ik draai me om, zorg ervoor dat mijn haren hem in zijn gezicht slaan en ren naar binnen, maar weer houdt Malfoy me tegen. "Verdomme, ik raak doorweekt!" "Ben je toch al." Oké, daar heeft hij een punt. "Luister eens, ik weet waar jij en jouw vriendinnen mee bezig zijn, -" "Nee hoor." Ik kijk hem grijnzend aan en een tweede knal klinkt over het grond. "Maar Malfoy, ik weet niet of je het doorhebt, maar we staan buiten, in de keiharde regen en onweer en jij probeert te praten?" "Ja, dat heb ik door. En ik doe het nu omdat je me binnen geen kans geeft en hier ziet niemand het." Ik rol met mijn ogen. "Luister, jij bent een Slytherin en ik een Gryffindor. Dit gaat niet werken, geen vriendschap houdt vol." "Dat komt omdat niemand het ooit geprobeerd heeft." "Waarschijnlijk met reden, of wil je soms een 'bloedverrader' zijn?" Hij rolt met zijn ogen. Ergens op de achtergrond hoor ik Felicia mijn naam roepen. "Sorry Malfoy, maar ik moet gaan." Ik draai me om en voordat hij me kan grijpen ren ik weg. "Animagi!" roept hij dan wanhopig. Ik bevries en draai me om, woedend grijp ik naar mijn staf en druk het tegen zijn keel. "Hoe weet je het?" "Het is dus waar?" Hij grijnst breed. "Hoe weet je het?" gil ik woedend. "Ik hoorde Dumbledore en Snape praten." "Snape? Waarom weet hij het?" "Hij kwam zeuren over je vader." Ik schiet in de lach. "Wie weet het nog meer?" "Niemand." Ik knik goedkeurend. "Hou dat zo of je krijgt problemen." Hij knikt en nu loop ik wel weg, en Malfoy laat me gaan. In het kasteel kom ik Felicia en Railey weer tegen. "Waar bleef je?" Ik zucht en leg het uit. Bij het animagi stukje kijken ze beiden geschokt, maar op het eind lijken ze opgelucht. "Kom mee, het sorteren is al afgelopen en je bent zeiknat!" "Heb je geen spreuk?" Railey schudt haar hoofd. Ik kreun wanhopig en loop nat naar binnen. Iedereen kijkt me aan en daarna naar Malfoy, die ook zo nat is. Ik ga bij Hermione, Harry en Ron zitten. "Wat hebben jij en Malfoy gedaan?" vraagt Harry meteen. "Scheldpartij," lieg ik. Hermione kijkt afkeurend maar Ron en Harry schieten in de lach. "Je bent nog geeneens in het kasteel en je zoekt al problemen," Hermione's betweterige stem klinkt over de Gryffindortafel en Felicia zucht luid en kijkt haar geërgerd aan. "Ik probeer uit de buurt van problemen te blijven, maar het lijkt wel of ze goddamn verliefd op me zijn!" Hermione kijkt me streng aan en ik prop snel wat naar binnen. Felicia, Railey en ik verdwijnen van de tafel. "Miss Potter, niet zo snel." Met een chagrijnig gezicht draai ik me naar McGonnagell. "Ja, professor McGonagell?" vraag ik liefjes. Ze komt naar mijn toelopen en de hele zaal is stil. "Ik moet je waarschuwen om minder in de problemen te komen dan vorig jaar, en je cijfers moeten een stuk beter worden, hetzelfde met jullie twee." Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "En wat gebeurt er als het een herhaling is?" "Dan kan dit jullie laatste jaar worden." Ik kijk haar geschrokken aan. "Hoezo dat nou dan weer!" "Jullie nemen het niet serieus!" Felicia komt naast me staan. "Met alle respect, professor, maar school is nou saai, maar als de lessen leuker en interresanter worden, dan zouden onze cijfers ook omhoog gaan." "En als u ons excuseert, ik ga me afdrogen." We lopen weg van haar. "Wat een zeikwijf!" roep ik als we in de leerlingenkamer staan. Felicia knikt instemmend maar Railey lijkt angstig. "Ons laatste jaar? Meiden, jullie weten wat dat betekent." Ik slik en kijk Felicia en Railey angstig aan. "Leren!"