Achttien ¤ 2000

Foto bij Achttien ¤ 2000

Tranen gleden over mijn wangen terwijl ik naar Maes’ resten keek. De paarse rook was verminderd, maar het bleef branden. Ik had niemand meer, ik was alleen. Een viertienjarige alleen op de wereld. Ruw veegde ik mijn tranen weg. Maes wilt niet dat ik zwak ben, hij wilt niet dat zijn kleine meisje verdrietig is omdat hij mij beschermd. ‘Catharina?’ Het was een zachte fluistering van achter me. Bang draaide ik me om. Achter mij stond Violet. Met een geschrokken bleek keek ze van mij naar Maes. ‘Is dat..?’ vroeg ze met een trilstem. Ik knikte. ‘Wie?’ gromde ze. ‘De Volturi.’ Fluisterde ik zacht. Haar gezicht betrok. Ik had verwacht dat ze me ging uitschelden of me ging leegdrinken. Het was ten slotte mijn schuld dat haar broer dood was. Maar dat deed ze niet. Ze trok me omhoog en hield me stevig vast terwijl ik haar bang aan keek. Ze leek te luisteren naar wat er in de verte aan kwam. ‘Vlucht.’ Fluisterde ze. Ze gaf me haar rugtas. ‘Vlucht en kom niet meer terug. Ik hou ze tegen.’ Ze drukte een kus op mijn voorhoofd en duwde me weg van haar. Bang rende ik hard weg. Wetend wat er zal gaan gebeuren en wie er aankwam. Violet had nooit zo tegen me gedaan. Maar misschien betekende ik zoveel voor Maes dat ze me hielp. Ik zal er nooit achter komen.


~~»¤«~~

Reacties please? Die laten me sneller schrijven...

Reageer (3)

  • Moustaches

    echt geweldig (H)!!!!

    1 decennium geleden
  • McInsane

    aaww ik had niet verwacht datt violet zo lief zou doen
    goed geschreven!!!
    snel verder!!

    -xo-

    1 decennium geleden
  • Ingeling

    haha, eerste reactie!!!
    aaaaaaaaaaaaaaaaaboooooooooooooooooooooo!!!
    snel verder
    xx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen