|| Thirteen

De volgende ochtend werd ik met hoofdpijn wakker. Ik rolde kreunend uit bed en strompelde naar de douche. De smaak van het overgeven zat nog in mijn mond, ondanks dat ik mijn tanden gepoetst had. Ik draaide de koude kraan open en stapte eronder. Meteen ging er een koude rilling door me heen en hapte ik naar adem. Ik waste mijn haren en draaide de douche uit. In een handdoek gewikkeld liep ik terug naar mijn slaapkamer. Ik keek uit het raam en zag dat het een mooie dag was. Ik liep naar de kast en trok en een spijkerbroekje en het campingshirt uit. Het shirt was turqoise blauw en op mijn rechterborst stond het logo van de camping. Achterop stond mijn naam en daaronder de vlaggen van de landen waarvan ik de taal sprak. Bij mij waren dat Frans, Engels, Nederlands en Duits. Ik trok het shirt aan en liep naar de spiegel. Ik kamde mijn lange natte haren en schoof een speldje in mijn haar. Ik deed wat mascara en oogpotlood op en zocht mijn all-stars. Toen liep ik naar beneden.
In de woonkamer, waar al het personeel ontbijt, zaten Hailey en Jules al aan tafel. Ik keek op de klok ; half tien. Het annimantie programma zou om tien uur beginnen. Ik stak mijn hand naar ze op toen ik naar de keuken liep. Daar stond de huishoudster, Tilly, brood te snijden.
"Bonjour" zei ik terwijl ik naar de keukenla liep.
Tilly keek op van haar werk.
"Bonjour Sophie!" zei ze opgewekt.
Ik rommelde in de la en pakte er een doosje asperientjes uit. Ik drukte er een uit het plastic en nam hem in met een glas water. Tilly keek me bezorgd aan.
"Tu est malade?" vroeg ze. Ben je ziek?
Ik schudde mijn hoofd.
"Un petit peu" zei ik. Een klein beetje.
Ik had geen zin om er meer over te zeggen en ik liep de keuken weer uit. Jules en Hailey waren bezig elkaar me kruimels te bekogelen. Ze hielden op toen ik bij ze aan tafel kwam zitten.
"Gaat het Soof?" vroeg Hailey met een hoofd vol kruimels.
Ik knikte en smeerde een broodje.
"Je was opeens weg gisteravond" ging Hailey door.
Ik nam een hap en kauwde langzaam op het stuk brood. Pas toen ik het had doorgeslikt gaf ik antwoord.
"Ik was moe" zei ik.
"Je ziet een beetje wit" zei Jules.
Hadden deze mensen niets beters te doen dan tegen mij aan lopen zeuren? Toegeven dat ze elkaar leuk vinden bijvoorbeeld, zodat ik niet de hele tijd naar de geflirt hoef te kijken.
"Ik heb een beetje hoofdpijn" zei ik en ik toverde een glimlach op mijn gezicht. "Maar verder gaat alles goed."
Ik at de rest van mijn broodje zwijgend op. Jules en Hailey zeiden niets maar wierpen elkaar vragende blikken toe als ze dachten dat ik het niet zag. Om kwart voor tien ging ik naar boven om mijn tanden te poetsen en om vijf voor tien liep ik de camping op. Ik opende de deur van het annimantiehok en hordes kinderen drongen naar binnen om een vlieger te maken. Met een glimlach op mijn gezicht liep ik rond om te helpen. Maar vanbinnen huilde ik.

"Ben ik te laat voor het vlieger maken?" hoorde ik achter me. Ik stond net voorovergebogen de lijm van een tafel af te krabben toen ik de stem achter me hoorde. Het was kwart voor elf. Het vliegerknutselen was afgelopen en de vliegers lagen buiten in de zon te drogen.
Met de krabber in mijn hand draaide ik me om. Kyle stond grijnzend in de deuropening. Ik besloot mee te gaan in zijn spelletje.
"Sorry, dat was vijf minuten geleden" zei ik en ik draaide me weer om om verder aan te lijm te krabben.
Het bleef stil achter me tot ik plotseling twee handen op mijn bovenarmen voelde. Geschrokken draaide ik me om.
Kyle stond over me heen gebogen. Weer rook ik de sterke aftershave en ik voelde mijn maag in opstand komen.
"Kom op Sophie" zei Kyle.
"Wat?" vroeg ik bits. Ik voelde mijn hoofdpijn weer heftiger worden en ik vervloekte mezelf dat ik geen paracetamol had meegenomen.
"Heb ik geen recht om te weten wat er gisteravond was?" vroeg hij.
Ik slikte. "Ik..ik voelde me niet lekker. Ik heb thuis overgegeven" stamelde ik. Ik voelde me geïntimideerd door de lange jongen die me de weg naar de uitgang versperde.
Kyle zette een stap naar voren waardoor ik een stap naar achter zette en tegen de tafel aan stootte.
"Dus het lag niet aan mij?" vroeg hij.
Ja. Ik weet het niet. "Nee."
Kyle glimlachte.
"Mooi zo" zei hij.
"Mag ik er misschien langs? Ik heb het druk" vroeg ik. Dit warme hok maakte me duizelig en misselijk en ik had behoefte aan frisse lucht.
Toen Kyle niet reageerde perste ik me langs hem heen. Kyle greep mijn arm.
"Zullen we iets doen vanavond?" vroeg hij.
Het was zondag. Er was geen animatie. De enige avond dat ik vrij was.
Ik wilde weigeren maar een stem in mijn hoofd sprak me streng toe. 'Hij is knap, charmant en lief. Je moet je eens over Jace heen gaan zetten. Het wordt nooit meer zoals het was.'
"Ja, leuk" zei ik.
Kyle lachte en ik zag zijn sneeuwwitte tanden.
"Zal ik je om negen uur ophalen?" vroeg hij.
Ik knikte. "Wil je me nu los laten? Ik moet weg."