|| Ten

Mijn hoofd tolde toen er een applaus losbarstte. Een paar jongens floten op hun vingers en meisjes joelden.
"Je was geweldig!" riep Hailey in mijn oor.
"Soof!" Jules had zijn gitaar weggelegd en gaf me een knuffel.
Terwijl Jules me omhelsde keek ik tussen mijn wimpers naar de jongen aan de overkant.
Hij klapte of joelde niet. Hij zat daar alleen maar en keek me met open mond aan. Ik kon het niet helemaal goed zien maar het leek alsof er tranen in zijn ogen stonden. Ik ving zijn blik voor een paar seconden en toen keek hij weg.
Jules had me weer los gelaten maar zijn arm hing nog om mijn schouder. Ik zag een aantal meisjes jaloers kijken en ik kon een glimlach niet onderdrukken.
"Nog een liedje!" riep iemand.
"Morgen weer" zei ik glimlachend, wetend dat het er toch niet van zou komen.
Ik raakte aan de praat met wat meisjes toen er plotseling een schaduw over me heen viel. Ik keek op om te zien wie het licht blokeerde. Het was een van de twee jongens tegenover me.
"Hé" zei hij en hij ging tussen mij een Jules in zitten, waarbij Jules arm van mijn schouder werd getrokken.
"Is het goed dat ik hier kom zitten?" vroeg hij.
Ik knikte.
"Je zong heel mooi, je moet er iets mee gaan doen" zei de jongen.
Ik voelde een blos op mijn wangen verschijnen.
"Dank je" zei ik verlegen.
De jongen legde zijn hand onder mijn kin en tilde mijn gezicht. Hij keek me strak aan.
"Je hoeft niet verlegen te worden hoor" zei hij grinnikend.
Meteen werd ik nog roder. Ik wendde mijn hoofd af en keek naar de grond. Ik was vroeger nooit verlegen bij jongens. Maar sinds Jace...
Ik keek weer op naar de jongen. Hij keek glimlachend terug.
"Ik...eeh" stamelde ik.
"Wat is er Sophie?" vroeg hij.
Dat herinnerde me eraan dat ik zijn naam niet wist.
"Hoe heet je?" vroeg ik.
"Raad maar" grijnsde de jongen.
Moest ik nou serieus zijn naam gaan raden? Er bestonden duizenden namen, hoe kon ik nou de goede raden?
"Serieus?" vroeg ik.
De jongen knikte.
"Daan, Sam, Tim, Vincent, Danny, eeehm.." Ik keek de jongen vragend aan. Hij schudde lachend zijn hoofd.
"Thomas, Luke, Mike, Joost?"
De jongen schudde zijn hoofd weer.
"Jake, Thom, Michael, Matt?"
Weer de lach en het schuddende hoofd.
Ik zuchtte.
"Ik geef het op" zei ik.
De jongen lachte weer en keek even naar het vuur.
"Ik vertel het op een voorwaarde" zei hij.
"Wat dan?" vroeg ik nieuwschierig.
"Je moet voor mij een liedje zingen."
O. "O."
"Kom op, je hebt een prachtige stem" zei hij.
Ik ging overstag en deed mijn mond open om iets te zingen maar de jongen onderbrak me.
"Niet hier, ergens voor mij alleen."
Ik keek hem aan om te kijken of hij een grapje maakte. Zijn ogen stonden serieus.
Hij stond op en strekte zijn hand uit om me overeind te trekken. Ik twijfelde even maar nam toen zijn hand aan. Ik stond op en klopte de viezigheid van mijn kleren.
De jongen pakte mijn hand en trok me mee, bij het kampvuur vandaan.
Ik wierp nog een blik op het kampvuur. Ik zag dat Hailey me verbaasd maar grijnzend aankeek.
Ik draaide mijn hoofd weer terug en keek de jongen aan.
"Ik wil eerst je naam weten" zei ik.
"Oké" zei de jongen grijnzend. "Ik heet Kyle.”