7. Try-Outs

Ginny Weasley

Na veel huiswerk, lessen en preken over hoe belangrijk en zwaar dit jaar wel niet was, was het dan toch eindelijk vrijdag geworden. Ik zat in de kleedkamer, samen met allemaal andere meisjes die zenuwachtig heen en weer liepen. 'Ginny!' hoorde ik opeens een vrolijke stem roepen. Katja Bell kwam naar me toe lopen. 'Die meisjes daar,' fluisterde terwijl ze naar een groep meisjes wees, 'die zijn niet eens van Griffoendor, het zijn Ravenklauwen.' Ik trok verbaasd mijn wenkbrauwen op. 'Maar wat doen die hier dan?' vroeg ik verontwaardigd. Opeens schelde het geluid van een fluitje over het veld, waarna we zo snel mogelijk naar de bron van het geluid liepen. Daar stond Harry in zijn Zwerkbaltenue, de Aanvoerderbadge glom in volle glorie trots op zijn borst. 'Hey,' begroette hij me glimlachend toen ik als een van de eerste bij hem was. Daarna begon hij in het algemeen te praten. Maar dat hoorde ik niet, ik was te druk bezig met die glimlach die hij me net had laten zien. 'Oké, begin maar!' schreeuwde Harry over het veld. Geschrokken keek ik om me heen, wat moesten we doen? Ik zag dat de andere zich in groepen verdeelden en ging maar gewoon bij de groep van Daan staan. De eerste groep stapte allemaal op hun bezem en stegen op. Moesten we gewoon gaan vliegen? Nee toch, dat kan iedereen hier toch wel?
Blijkbaar had ik het mis. De eerste groep, die bestond uit eerstejaars, kwam nog niet één meter vooruit en dan vielen ze alweer. Ik trok een pijnlijk gezicht toen de enige die van die groep op de bezem wist te blijven, tegen een doelpaal aan knalde. Zijn vrienden, die lachend van de grond opstonden, renden snel naar hem toe om hem overeind te helpen.
De tweede groep bestond uit alleen maar huppeltutjes met als aanvoerder Regina Valster, maar ze renden alle tien lachend het veld af. Ik draaide geïrriteerd met mijn ogen en brieste even. De derde, vierde en vijfde groep bestonden alle drie uit leerlingen van andere afdelingen. Harry's gezicht werd langzaam rood van woede maar gelukkig zag hij mijn geruststellende blik. Hij haalde even diep adem, stak zijn duim naar me op en ging toen weer door.
Mijn groep deed het eigenlijk behoorlijk goed, iedereen bleef op zijn bezem en op een kleine botsing na ging het perfect. Bij de groepen na ons ging het ook redelijk en dat leek Harry al iets op te vrolijken.
Als eerste deed hij de selectie voor de Jagers, de positie die ik graag wilde. We moesten op doel schieten en een paar simpele tactieken uitvoeren. Katja stak haar duim naar me op toen wij samen moesten werken. Ik scoorde in totaal 17 keer en was maar 3 keer geraakt door een Beuker dus ik was tevreden. Katja had 14 keer gescoord en was één keer van haar bezem geslagen door een getalenteerde Drijver, die Harry dan ook gelijk koos voor het team. Rick Cools, heette hij. Gespannen keek ik naar Daan. Hij deed het redelijk, hoewel ik wel betere kandidaten had gezien.
Uit eindelijk bestond het team uit Harry als Zoeker, ik, Katja en Demelza Rovers, als Jagers, Cools en Postelijn als Drijvers en - tot mijn grote verbazing- Ron als Wachter. Toen iedereen het veld af droop vroeg Harry of ik hem nog even wilde helpen met opruimen. Ik beet even op mijn lip omdat ik met Daan had afgesproken met hem terug te lopen naar het kasteel. Nou ja, dan maar iets sneller omkleden dadelijk.